Poeh, dat is heftig!
Ik ken geen mensen met longembolie, wel met thrombosebeen, wat in beginsel dezelfde ziekte is. En stuk voor stuk viel het herstel tegen (vooral de vermoeidheid, geen puf/conditie hebben om 'gewoon' alles te doen), minstens een half jaar. Ik kan me zo voorstellen dat bij een (grote) longembolie het nog veel langer zou kunnen duren... Al helemaal in combinatie met kleine baby, gezin, ontzwangeren en de emotionele impact...
Misschien helpt het om in die zin te beseffen dat het nog niet eens zo lang geleden is? En dat je lichaam nog (vele) maanden nodig zal hebben om 'bij te komen' van dit alles?
Niet helemaal vergelijkbaar, maar ik heb na mijn eerste bevalling een flinke leverontsteking gehad, ruim 2,5 maanden geelzucht, 10 kg afgevallen en veel klachten waardoor ik heel slecht sliep. Vanaf het moment dat ik door de dokter als 'genezen' werd verklaard (alle bloedwaarden weer normaal) en niet meer terug hoefde te komen, heb ik echt nog een half jaar nodig gehad om weer mijn 'oude' zelf te worden... Mijn lichaam had echt een mokerslag gehad.
Wees dus vooral niet te streng voor jezelf en zorg goed voor jezelf! Geef het tijd. (en schrijf al je vragen op voor als je weer op controle gaat!)
