[onbekend] nou dat irriteert mij dus. Dat ze zo onbesuisd haar werk doen. Haat over de grenzen heen, doet dingen alleen, onzorgvuldig en gaat zichzelf pas heet laat testen… daardoor lijkt het uiteindelijk natuurlijk allemaal een bepaalde kant op te gaan… het is inderdaad erg stereotype.
Ik denk dat dit ook mijn irritatie is. De laatste tijd veel YA boeken gelezen, waarin jong zijn schijnbaar ook gelijk staat aan dom gedrag. Dit geeft mij hetzelfde gevoel. Alsof in de rouw en getraumatiseerd zijn betekent dat je impulsief bent en achterlijke dingen doet. Dat slaat natuurlijk nergens op. Het is zo weinig genuanceerd en niet realistisch. Dat slecht voor zichzelf zorgen, is nog het enige wat in het beeld zou kunnen passen. Alleen dat vind ik ook behoorlijk cliché. Te makkelijk.
[onbekend] maar ze had nog niet moeten werken.
Want als je zo iets hebt meegemaakt dan zet je iemand zonder enige evaluatie direct als leider op deze casus. Volstrekt logisch toch?
