ooit een keer via het uitzendbureau gesolliciteerd bij een gereformeerd bedrijf. Op zich niet erg, maar ik zou daar moeten werken in een rok (terwijl het om een functie van buk en til werk etc ging) tja, sorry, dat ga ik dus niet in een rok doen. Ook niet als deze over de knie moest zijn (was ook een vereiste) Na overleg kreeg ik te horen dat ze mij toch wel wilde hebben en dat ik alsnog werd aangenomen en dat ik een broek mocht dragen tijdens mijn werk. Maar ik heb vriendelijk bedankt, vond het gewoon echt geen prettig idee daar te moeten werken.
Ook ooit tijdens een gesprek de vraag gehad of mijn man en ik al aan kinderen dachten. Mijn reactie was vervolgens: als ik een man was geweest, had u mij dan dezelfde vraag gesteld? Ben overigens wel aangenomen en heb er best een tijdje gewerkt.
