Blikken en opmerkingen op straat

Ffion

😘

Sevenof9

Wij hebben hier het omgekeerde wat ik ook heel stom vind. Onze oudste is in september 13 geworden en is echt lang en heeft al echt een vrouwenlichaam. Ze ziet er veel ouder uit dan dat ze is Qua gedrag is ze echter heel speels en kinderlijk, ze heeft ADD en ze is ook heel onzeker en heeft een trauma van de scheiding van haar ouders waar ze nog steeds last van heeft. En ze wordt enorm overschat door vreemden! Mensen denken dat ze 17 jaar is, soms nog ouder. Laatst ging ik naar een theatervoorstelling, op het laatste moment ging ik met iemand mee. Toen benaderde iemand haar en zei dat ze ook wel mee kon gaan. Het was zaterdagavond en al best laat en het was alleen voor volwassenen. Ze weet dan niet hoe ze daarmee om moet gaan, durft niet echt te weigeren en dan zegt ze maar niks en diegene ging ook best aandringen. Gelukkig hoorde ik het en heb ik gezegd dat ze niet mee ging en dat ze pas 13 is. Ik vind het zo vervelend dat mensen allemaal denken te weten hoe dingen zitten terwijl ze mensen niet eens kennen. Denk dat ik daarom ook hier reageer, ondanks dat de situatie net anders is.

Puzzelstukje

Ik was mij hier zelf nooit zo erg van bewust. Ik heb twee kids, maar die hebben geen adhd of add.

Maar ik werk nu sinds kort met verstandelijk gehandicapten en daar ging ik mee naar de winkels... Nou, ik weet nu een beetje wat jullie bedoelen. Al is dit natuurlijk heel anders en heb ik het over volwassenen en niet mij ln eigen kind.

Maar, petje af voor jullie! Laat je niet kisten en doe waarvan jij denkt dat t goed is voor jouw kind.

[verwijderd]

Hier ook die blikken en/of opmerkingen wel gekregen. En dat zal hier alleen maar toenemen. Maar het interesseert mij inmiddels vrij weinig. Als ik de kans krijg zeg ik iets terug (en nee, niet op een nette manier..) En zo niet dan ga ik die persoon aan zitten staren. Kunnen ze ervaren hoe het voelt. Vaak genoeg doe ik ook niks hoor, daar ben ik dan te druk voor.

Het is echt heel naar, maar helaas zijn die mensen nou eenmaal zo en misschien moeten wij ze dan maar wat beschaving bijbrengen als ze dat niet meegekregen hebben 😑

[verwijderd]

Hier ook herkenbaar helaas...ik denk dan 🖕🏻Bemoei je met je eigen dingen.

[verwijderd]

[verwijderd] Ja! Bizar toch, dat omdat ze een sonde in heeft ze maar kanker moet hebben?!

[verwijderd]

Vind het vooral sneu voor de oudste twee. Die hebben nu echt door dat volwassenen soms raar kijken en reageren op onze jongste. Ze zijn ook super beschermend naar haar toe.
In bijvoorbeeld het krijspaleis komen andere kinderen gewoon vragen wat er met haar aan de hand is, dat vind ik veeeeel chiller dan die domme blikken van volwassenen.

Mammielove

Hier ook heel herkenbaar, alleen heb ik me er nooit aan gestoort en begreep het ook wel. Ik heb nooit negatieve gedachten gehad naar mensen die keken. Ik weet ook bijna zeker dat de meeste mensen die kijken, dat ook helemaal niet met kwade bedoelingen doen.
Dus ja, als er geen nare opmerkingen gemaakt worden, zou ik me echt niets aantrekken van bepaalde blikken, al helemaal niet iets negatiefs denken.

smax

Zelf in mijn gezin heb ik er geen ervaring mee.
Ik heb een nicht waar ik mee omga en zij is zwaar lichamelijk gehandicapt. Er wordt heel veel (om)gekeken en gestaard naar haar.
Ook kregen we geregeld geld aangeboden (door vooral oude vrouwtjes) 🙂🤭

[verwijderd]

Voor jullie allemaal een dikke virtuele knuffel! 💚

Maar ook gelijk een vraag.
Mijn zoon is 4 en begint om zich heen te kijken en vraagt openlijk hardop aan mijn, wanneer hij bijvoorbeeld iemand in een rolstoel ziet, waarom dat zo is.
Nu zeg ik meestal dat ik dat ook niet weet, maar hij kan vragen aan de persoon in de rolstoel: mag ik vragen waarom je in een rolstoel zit?
Maar..... Is dat dan wel fijn? Of moet ik zeggen:. Niet kijken en doorlopen. Of: weet ik ook niet, wat wil jij vanavond eten (of te wel van onderwerp veranderen?)

fafa

[verwijderd] Nu zeg ik meestal dat ik dat ook niet weet, maar hij kan vragen aan de persoon in de rolstoel: mag ik vragen waarom je in een rolstoel zit?
Maar..... Is dat dan wel fijn? Of moet ik zeggen:. Niet kijken en doorlopen. Of: weet ik ook niet, wat wil jij vanavond eten (of te wel van onderwerp veranderen?)

Die laatste twee opties lijken me niet de beste. Zo maak je er een taboe-onderwerp van, en dat moet je volgens mij niet willen.
Ik zeg ook wel eens: "Als het graag wil weten, moet je het aan diegene gaan vragen" maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik dat rustig kan opperen omdat ik weet dat ze dat toch niet durven 😅.

Vaak zeg ik dat het verschillende redenen kan hebben waarom iemand bv in een rolstoel zit, en dan noem ik er wat op. Soms is het dan klaar, soms vragen ze nog door.

[verwijderd]

[verwijderd] Ik vind het juist fijn als mensen komen vragen wat er is!

[verwijderd]

[verwijderd] ik vind het moeilijk om inderdaad voor iemand anders te praten, dus ik zou uitleggen dat het meerdere oorzaken kan hebben. En als je het zeker zou weten het gewoon moet vragen. Ik hoop dat mensen dat bij haar ook zouden doen namelijk!
Ik denk ook dat als iemand ziet dat je het probeert uit te leggen, je sowieso al meer respect krijgt en het vragen naar het wat het is ook makkelijker gaat!

Famofthree

[verwijderd]

Altijd gewoon vragen. Geen enkel probleem.

Ik loop soms met kruk of rol in mijn rolstoel en ik vond het helemaal prima als mensen vragen waarom ik in een rolstoel zit. Ik merk dat mensen dat blijkbaar heel lastig vinden maar echt ik heb zooveel liever dat je het vraagt alsdat je maar gaat gissen.

Ffion

Goed dat je niet toegegeven hebt en echt probeer het je ook niet aan te trekken. Mensen kijken ook door herkenning hé! Het is niet allemaal negatief.

Vitamientjuh

fafa ik doe het ook zo. Ik vertel wat er kán zijn maar dat ik het ook niet weet. Als ze het echt willen weten mogen ze het beleefd vragen. Maar dat doen ze toch nooit. Het is meestal wel klaar na mijn uitleg.

Torretjeee

Mijn zoon heeft ichthyosis de erfelijke variant. We moeten redelijk vaak naar het ziekenhuis met hem. (Allergieën en astma) Echt zo dom hoe elke arts of verpleegkundige reageerd. Ik weet dat het niet een hele bekende huidaandoening is. Maar elke keer weer, goh hij heeft wel een droge huid hé. Dan zeg ik ja hij heeft ichthyosis, en dan reageren ze ja dat had ik gelezen. Nou waarom zeg je het dan??
Een kennis zei ooit, ach als die velletjes in zijn gezicht weg zijn is het ook een knappe baby.

En hij is klein voor zijn leeftijd, laatst de overbuurvrouw. Jeetje wat knap ben je helemaal naar de overkant gelopen. Ehmm hij is 3 🤨. Of jeetje wat praat jij goed zeg..

[verwijderd]

[verwijderd]
Goed om te lezen. Want eerlijk gezegd vind ik dat ook best lastig in het opvoeden hoe ik hem daarmee om laat gaan, ik wil mensen ook niet onnodig kwetsen ofzo... 😟

Vitamientjuh

Ik merk trouwens wel vaak dat mensen ook kindjes aanstaren die krijsen oid. Mijn kinderen doen dat nooit, maar toch staar ik niemand aan. Ik begrijp best dat je als ouder niet altijd je kind in bedwang kunt houden, ze hebben soms zo'n eigen willetje dat je daar niet tussen kunt komen.
Voor de dames die worden aangestaard, trek het je niet aan. Er zijn altijd onwetenden helaas.

Ffion

Oh man, vandaag was weer een belevenis hoor met dochter 😩.

We gingen met z’n allen een stukje
lopen. Dochter wilde met de fiets. Helemaal goed, want lang lopen kan ze niet goed, dan krijgt ze zere knieën.
Maar toen we halverwege waren bedacht ze dat ze geen zin meer had om haar fiets mee te nemen. Eerst gooide ze ‘m een paar keer op de grond ondertussen al luid “STOMME KUTFIETS!!!” roepend 😏. Aangezien wij de fiets niet oppakte koos ze eieren voor haar geld en nam de fiets tóch maar zelf mee. Uiteindelijk was ze het zo beu, dat ze die fiets weer op de grond pleurde en ‘m echt niet meer mee ging nemen. Ik moest ‘m meenemen. Nou, echt niet dus, maar man man, ze heeft wel een kwartier (minstens!) staan krijsen en gillen en huilen en roepen dat ze de fiets niet mee ging nemen. Ik was ZO blij dat het niet zo druk was op straat... Op een zaterdag had dit me weer heel wat blikken opgeleverd...

Elsie89

Ffion Goed dat je niet hebt toegegeven! En fijn dat t niet zo druk was!

Betsy

Famofthree Bo noemt een rolstoel een "karretje".
En die liep dus vorige week naar een mevrouw in een rolstoel toe om al wijzend te roepen "mevrouw heeft een karretje! een karretje!"
Die vrouw begon vreselijk hard te lachen en vroeg of Bo ook even in haar karretje wilde zitten. Hebben ze samen een rondje gereden, onder luid ge-vroem vroem van Bo. Ik kwam niet meer bij 🤣
Wat een leuk mens!

« Vorige pagina Volgende pagina »