Dit is precies wat ik bedoelde met dit onderwerp. Zoveel verschillende visies hierop en ik vind het interessant om te horen anderen erover denken en hoe het soms zo kan verschillen met elkaar :-)
@iMoeder je deelt nagenoeg dezelfde visie denk ik. Alleen denk ik wel nog dat je met affirmaties (ook al voelen ze als een leugen), wel dat je het uiteindelijk kan omzetten naar waarheid voor jezelf.
Ik zal mijn OP nog even verduidelijken, want ik snap dat het wellicht een beetje verwarrend staat.
Ik zie het ene deel als mindset; door affirmaties, overtuiging, positieve gedachten (waarbij ook de negatieve erkent mogen worden, maar je wel de keuze maakt wat je ermee doet) én actie ondernemen.
Die dingen samen maken de kans groot dat je je doel bereikt. Zeker ook icm met visualiseren; het visualiseren van hoe jouw doel eruit gaat zien, zorgt voor een gevoel van enthousiasme, creativiteit en mogelijkheden zien die je anders aan je voorbij zou laten gaan.
Dit zou in mijn inziens allemaal te verklaren zijn vanuit de psychologie
Het andere deel is manifesteren; heel sterk aan je doel denken, de overtuiging hebben dat het gaat gebeuren, visualiseren, maar niet per sé de benodigde actie ondernemen omdat het 'vanzelf' komt.
Dit zou vanuit spiritualiteit te verklaren zijn.
Dan heb je nog de combinatie van beide. Door je mindset zo in te stellen, waarbij overtuiging en actie ondernemen heel belangrijk is, zou je dit als het ware naar het Universum uitstralen. Het Universum zou daarop 'antwoorden' met het geven van wat jij wil. Je zou het kunnen vergelijken met een online bestelling plaatsten. Je wil iets hebben (een product / je doel), je onderneemt actie (plaatst de bestelling / doet het benodigde werk), je laat het vervolgens los omdat je weet dat je pakketje uiteindelijk wordt geleverd (je weet dat je pakket onderweg is / je hebt de overtuiging dat het zult ontvangen), je ontvangt je pakket (je bestelde product / je doel).
Heel simpel gezegd natuurlijk, maar met diezelfde vanzelfsprekendheid als dat je een pakket besteld en geleverd krijgt, zou je ook je doelen dus kunnen manifesteren.
Ik geloof niet in het alleen maar manifesteren, ik geloof wél in mindset zonder het manifesteren. Of ik geloof in de combinatie laat ik in het midden want ik ben daar niet helemaal uit. Juist omdat alles te verklaren is vanuit de psychologie, weet je nooit of het Universum daarbij een rol heeft gespeeld. Echter, ik denk wel dat geloven in het Universum een houvast kan geven, waardoor je overtuiging sterker wordt. Je geeft het immers uit handen en doet gewoon jouw deel zonder je druk te maken of je 'pakket' wordt geleverd. Het is veel makkelijker om je doelen te behalen als je weet dat het resultaat met 100% zekerheid komt. Als je alles in twijfel doet, dan hou je dat steeds in je achterhoofd waardoor het invloed heeft op bijvoorbeeld je overtuiging, productiviteit en creativiteit.
Dan het laatste over het toeval, lot, karma etc.
Toeval is 'gewoon' toeval. Lot en karma is meer uit het spirituele denk ik. Ik geloof er niet specifiek in, maar er zijn wel voldoende dingen in mijn leven gebeurd waarbij, als ik er aan terugdenk, ik het toch interessant vind om het wel eens vanuit een ander perspectief te kijken (het spirituele). Meer dat ik ervoor opensta om het ook anders te zien, ik heb geen vastgestelde overtuiging dat het zo is, maar ook niet dat het niet zo is. Snappen jullie 'm nog?
Een aantal jaar geleden was ik bijvoorbeeld onderweg naar mijn werk en precies bij de kruising waar ik nog naar huis kon rijden, kreeg ik zo een naar gevoel en 'iets' dat me vertelde: je gaat niet naar je werk vandaag, je moet naar huis. Nog nooit eerder zoiets gehad, maar ik was in een soort paniek waardoor ik naar huis ben gegaan en me ziek heb gemeld. 'S middags wilde ik met mijn auto rijden en bij het wegrijden zakte de voorwielen door. Er was iets los geschoten (een onderdeel wat zeer zelden kapot gaat), maar bij de garage werd meteen gezegd: je mag van geluk spreken dat dit voor de deur gebeurde, als je over de snelweg was gegaan was je over de kop gevlogen. Voor mijn werkt moest ik voor het grootste deel over een 130km snelweg. Zou dit echt toeval zijn? Het zou kunnen, maar ik blijf het heel erg bijzonder vinden. Het was wat mij betreft 'het engeltje op mijn schouder'.
