[verwijderd] Hoe is het nu bij jou? En vooral met jou? En met jullie kinderen?
Nou, waar zal ik beginnen... ik vind het eerlijk gezegd heel zwaar 😪
Kinderen doen het wel goed gezien de omstandigheden. Zoontje is aan de ene kant 'opgelucht' en een blij ei thuis (was hij al heel lang niet meer). Hij botste heel erg met zijn vader (die weinig van hem kan hebben), maar aan de andere kant wil hij hem ook wel zien.... Met hem bellen hoeft bijvoorbeeld weer niet van hem.
Ex gedraagd zich allesbehalve redelijk en houdt zich nu al niet aan de afspraken mbt contact (niet bereikbaar, niet komen opdagen), terwijl we nog niet eens bij een mediator geweest zijn.... volgende week pas.
Ex eist co-ouderschap en dat zie ik eigenlijk helemaal niet zitten: hij wordt constant boos & normale communicatie is niet mogelijk. Hij heeft jaren niets met de kinderen ondernomen, bracht ze bijv. nooit naar bed, speelde nooit een spelletje en regelde niets met/voor school. Hij zat liever in de kroeg of lag op bed. Maar nu wil hij ineens de modelvader gaan uithangen 🙄
Ik zit me dus constant op te vreten en maak me vreselijk veel zorgen om de toekomst; al een week bijna niets gegeten van de stress 🤢 Wanneer ik zo'n verhaal bij de mediator ga ophangen, ziet hij vast een rancuneuze ex voor zich... ik heb gewoon geen poot om op te staan en ben ontzettend bang dat ik de kinderen straks 3 of 4 dagen naar mijn ex moet laten gaan. En hem dan ook nog eens financieel mag gaan lopen spekken....
Natuurlijk moeten ze hun vader wel regelmatig zien, maar het hele co-ouderschap heb ik tptaal geen vertrouwen in en zorgt voor heel veel slapeloze nachten.
