Ik heb vroeger heel veel geschreven. Vanaf de basisschool al, hele verhalen waarbij ik alle karakters uitwerkte tot in detail. 1 verhaal staat me nog heel goed bij. Heb ik in groep 8 geschreven en lijkt gek genoeg ontzettend veel op het verhaal van Lost. 😅 Het ging over een eiland waar een man en een vrouw aanspoelde na een vliegramp. Na verloop van tijd ontdekten ze dat er mensen woonden op dat eiland, dat bleek een hele beschaving te zijn en daarna komt de man erachter dat de vrouw van dat eiland afkomstig is. Vervolgens nog een heel verhaal over een subcultuur onder dat volk dan weer, het eiland blijkt heel bijzonder etc. Helaas heeft mijn moeder het meeste weg gegooid. ☹️
Daarna (middelbare schooltijd) was het meer expressief dan echt verhalen. Korte scenes, gedichten. Allemaal heel dramatisch.
Ik heb er later nog wel eens over nagedacht om er wat mee te doen.. Maar verder dan dat komt het niet. Ergens misschien wel zonde. Ik heb van heel veel leraren die mijn stukken, verslagen, scripties en papers beoordeelden de feedback gehad dat ik een leuke manier van schrijven had. Mijn leraar Nederlands op de havo was echt fan, ik moest er echt wat mee gaan doen zei hij. Maar ja.. Toch een beetje faalangst denk ik?