Even serieus, maar ik vond het juist super leuk om te kijken bij de wedstrijden van mijn dochter. Training etc. vond ik enorm gedoe met eten en werk, maar op zaterdag wedstrijd kijken, was leuk. Uiteraard zonder dat deel van zeurende dreumessen en huilende kinderen π.
Ik zat daar altijd heerlijk ontspannen aan de kant van de lijn kopjes thee te drinken en wat te kletsen. Soms iets te ontspannen, want ik miste nog weleens een doelpunt van mijn kind of juichte per ongeluk voor het verkeerde team (over loedermoeders gesproken). Ik vond het in ieder geval nooit vervelend. In mijn herinnering scheen ook altijd de zon, maar dat lijkt mij nogal stug π
.