Het stukje van niet samen kunnen eten: daar heb ik me bij neergelegd. Wij hebben 2 zoons op voetbal en de oudste traint ook al 2x per week en 1x wedstrijd op zaterdag. Twee avonden per week eet hij dus ook apart later sinds dit jaar. In de zomer fietst hij zelf/met vriendjes nu halen en brengen wij hem dus 1 van ons is ook vaak even weg. Soms lastig in combinatie met de andere kinderen en als een van ons er even niet is door werk ofzo moet je wel gelijk wat regelen (maar meestal kan hij wel mee met vriendjes) En vanaf volgend jaar wordt het nog lastiger want ja, dan gaat de middelste ook zoveel trainen (en hopelijk dezelfde dagen 🫠) Maar goed, ze zijn dol op voetbal, we krijgen het nog geregeld en heel soms zeggen we gewoon af als een training echt niet lukt. En omdat het om de hoek is hebben we vrijwel geen reistijd en het vooruitzicht is dus dat ze in principe (de oudste al in de zomer) zelf kunnen gaan. Dus we doen het gewoon. En eerlijk had ik het vroeger zelf ook al dat ik een avond per week niet mee at door sport. Dat vind ik wel een beetje erbij horen aan het ouder worden en langzaam een eigen “leven” krijgen van de kinderen. Zolang er nog voldoende gezinstijd is , is het ok.
Financieel zou ik deze hobby wat minder leuk vinden. Voetbal is niet zo duur (contributie, tenue(doet hij al 3 jaar meer), jaarlijks schoenen en voetbalschool komt uit op hoogstens 300-500 euro per jaar dus dat is prima gekeken naar het feit dat we ook 3 kinderen hebben.
Andere kant: als je het kan dragen waarom niet.
Ik zou vooral nagaan hoe graag zij dit zou willen en of dat het dus waard is in combinatie wat jullie bij jullie vinden passen. 2x2 uur per week als ouder ook weg zijn is ook best een belasting hè! Als het voor jullie niet lukt, dan dus gewoon niet.
En nee, het maakt je niet slecht. Er zijn hier zat kinderen die niet op voetbal mogen omdat de ouders het te intensief vinden. Krijgen ze niks van hoor. Behalve dat er wat vriendjes van de oudste zijn die zeggen: eigenlijk wil ik op voetbal maar mag niet van mijn ouders 😜 Maar ik denk niet dat ze er een trauma aan overhouden.
