[verwijderd] ja het risico is dat ze vast blijft zitten met schouders zoals bij @Zonnebloem . en ja, je kan het kind dan niet meer terug duwen, dus dan moeten trekken en worstelen en heb je meestal kinderen met een gebroken sleutelbeen etc.
Dat wil ik natuurlijk ook niet he, begrijp me goed. Ik zit op een constante wip-wap (alweer) van wat is wijsheid. Ik wil ook niet een kind met 37 weken laten komen die eigenlijk gewoon er nog niet klaar voor is. Maar mijn oudste was 3895 gram, terwijl ze hadden schatten op 4,3-4,5 kilo. Hij was vooral wat langer (54 cm), maar wel smal. Dus ik denk dat daar die metingen bij mij mis in lopen? Als hij met 37 weken gehaald was, had ie net 3,2 kilo gewogen. Mijn middelste was met 39 weken 3985 en mijn jongste met 40 weken 4045, maar allemaal lang.
@Zonnebloem bij N dus een beetje tegenovergesteld als bij mij dus. Hier waren ze echt niet van we zien wel. Was echt heel veel gedoe.
Ja ik wist wel dat na 38 weken weinig zin had, wel informatie van de verloskundige overigens, niet van de gyn. Die was gewoon variabel in leiden, die vond 39 weken ook nog prima. Ja ze zouden iets van schouderbreedte ofzo moeten meten.
@Nescio in België is het denk ik sowieso sneller inleiden? Mijn tweede ben ik ook ingeleid om 39+0 omdat het vruchtwater op was. Dat vind ik ook echt prima he, dat is gewoon noodzaak. Maar 3900/4000 gram op 40 weken, ik heb in ieder geval 3x bewezen dat ik dat prima kan. En ik vond de inleiding gewoon echt niet een fijne bevalling en mijn middelste had ook een moeilijke start. Veel lastiger dan de andere 2 die gewoon natuurlijk zijn gekomen. De laatste is in 3 uur geboren, had maar 2 hechtingen.
In het algemeen: ik ben dus echt niet tegen inleiden he. Maar wel tegen zomaar inleiden bij mezelf. En ik vraag me af, wat nu echt de risico's zijn in mijn situatie (4de kind, 3 gebaard van rond de 4 kilo etc). Want heel eerlijk, daar kijken ze niet echt naar als ze dat advies al met 11 weken in een brief knallen.
En er speelt mee, dat ik echt heel graag met mijn verloskundige in poli klinische setting wil bevallen. Tijdens mijn inleiding kwam ik helemaal niet in een bubbel, ik was constant in gevecht met verpleging over protocollen, het liep gewoon niet. En moment supreme viel de hartslag weg en had ik een schreeuwde co ass in paniek, tig mensen op de kamer. Dat wil ik niet op die manier. Ik was al lang en breed bevallen als ik gewoon had kunnen bevallen in de houding en met de support die ik nodig had. En ik ben ze echt tot mijn allerdiepste cellen dankbaar dat mijn middelste het gered heeft, en dat ze goede medische zorg hebben geleverd. Maar ze hebben geen goede bevalzorg geleverd en die ruimte was er wel.
