Mijn oudste klaagde over buikpijn. Maandag ook al maar daarna niets meer. Vanavond rond 2030 kwam hij naar beneden. Hij kon niet goed zeggen wat hij had en waarom. Wel dat hij morgen 2 toetsen had dus ik dacht misschien is het dat. Dus knuffelen met hem en even kletsen en naar bed. Vervolgens weer naar beneden dat hij bij mij wilde slapen. Wil hij nooit dus wel enigszins vreemd maar eerlijk gezegd dacht ik eerst oh neeee ik slaap al weken slecht, zo slecht dat ik bij de dokter ben geweest en de afgelopen 4 nachten zijn helemaal drama omdat L in een of andere slaap regressie zit en niet meer doorslaapt (of ziek is, geen idee)
Maar goed, toch man naar bed oudste verbannen, oudste bij mij dus ik dacht nou vroeg slapen, emmer naast het bed. Na 20’mjnuten gaat hij rechtop zitten en ik denk oh nee! Ik gijp de emmer maar hij spuugt zo in 4 golven alles onder. Bed, muur (wit) vloer 😬 Dus net dik een uur bezig geweest met sop bed verschonen, kind douchen , wakker geworden huilende baby troosten… ik vind kots zo vies ik moet altijd zelf mee kotsen.
En nu slaapt iedereen en ben ik misselijk. Hopelijk van alle kots die ik op heb geruimd en niet omdat we nu allemaal buikgriep gaan krijgen 😬
