Poes, 14 jaar oud, heeft zowat een chronische stressblaas en blaasgruis.
Hierdoor plast hij bloed, heeft hij pijn en is hij mega onrustig. We hebben 2 soorten pillen voor hem, die steeds voor even helpen.
De pillen erin krijgen kost Poes stress, tot schuimbekken aan toe en daarna braakt hij het vaak uit.
Andere opties zijn een dure operatie of hele dure brokken (op maakt gemaakt door de fabrikant, écht niet te betalen.)
We staan op het punt om te besluiten dat het goed geweest is voor Poes.
Maar Poes is ook al 4 jaar de allerbeste vriend van onze zoon.
Bij verdriet of angst, is Poes de eerste die hij roept en het enige wat hem troost biedt.
Hoe kunnen we het over ons hart verkrijgen om de steun en toeverlaat van onze zoon in te laten slapen, dit gaat hem zoveel pijn doen.
