Ik durf het bijna niet te zeggen maar mijn kinderen kunnen het dus super goed met elkaar vinden (klopt even af). Eigenlijk is dit altijd al zo geweest... ik merk wel dat ze steeds vaker hin eigen ding gaan doen.
Dochter (bijna 13) is wel echt een meisje en is van het tutten met make-up, Tiktok en shoppen met vriendinnen. Terwijl zoon (11) het liefst met zijn vrienden over straat zwerft (in de sloot valt en zo π). Maar ze gaan er ook samen op uit, samen gamen of op één kamer hangen. Ze hebben wel eens ruzie en zijn 's ochtend niet altijd even gezellig tegen elkaar, maar de hele dag ruzie, corrigeren, elkaar uitdagen heb ik eigenlijk nooit gehad π€·ββοΈ (klopt nog een keer af).
Misschien dat de scheiding daar de laatste jaren ook in heeft bijgedragen, alhoewel ze daar wel heel anders in zitten.