Hoe geef je op een goede manier grenzen aan zonder dat je meteen te agressief wordt, of het juist gaat downplayen?
Als ik wil aangeven dat het te veel wordt, is er meteen die stem in mn hoofd: dramaqueen, zie je wel je kan het niet aan, zeikwijf. Wat loop jij te zagen over grenzen, je bent gewoon lui. Je moet dit kunnen.
Dus doe ik het niet đŦ
Het is een werksituatie, waarbij verwacht wordt dat ik twee grote projecten trek naast mijn huidige werkzaamheden.
Ik wil die projecten niet kwijt, maar wel meer bullshit-taakjes afstoten.
