CrazyCatLady Ik snap je. Soms is het gewoon wat het is. Dat ze inziet dat ze een fout heeft gemaakt zou ik denk ik ook voldoende vinden in deze situatie. Ik lees ook goede oplossingen, de wil is er!
Mijn moeder liet me in mijn sop gaarkoken. Ik kon dit soort situaties ook niet voorkomen want tiener en adhd (die combinatie geeft je een super sayan ultra tiener geloof xD ) maar wij wisten allemaal niet af van mijn adhd natuurlijk. Gevolg was dat ik veel te horen kreeg dat ik het gewoon eens moest leren en beter moest nadenken. In vieze kleren liep in Parijs als een soort les. En dat was het dan. Ik ging keer op keer op mijn bek en voelde me elke keer super falend want er zat geen verbetering in dus er zal wel iets mis zijn met mij. Iedereen leek het te kunnen, en ik was ook jaloers op leeftijdgenootjes die ouders hadden die dan wel voor ze gingen wassen, of ze wel wegbrachten als ze te laat zouden komen, enz. Juist omdat het niet mijn bedoeling was om niet te wassen of te laat te vertrekken maar het gebeurde gewoon, en ik had gewoon hulp nodig. Die leeftijdsgenootjes leerden ondertussen ook plannen en problemen voorkomen, dus misschien heb ik die manier ook nodig? Meer zorg / meer samen, minder eigen verantwoordelijkheid / minder alleen ?
Ik zou veel gehad hebben aan praktische probleem oplossing skills. Natuurlijk ook belangrijk dat ik te horen zou krijgen dat het niet volledig mijn schuld was, maar daarmee moet je ook weer oppassen dat ze dat niet gaan gebruiken als reden van niet hoeven proberen. Ik zou dat namelijk best wel kunnen, haha.
Mijn moeder liet me vallen tenzij ik met een gedetailleerd plan van aanpak kwam hoe ik iets ging oplossen. Ik leerde zo best goed probleemoplossend denken (ik heb mijn intelligentie ook wel mee in die zin) maar dan liet ze het los en hielp me niet in de praktijk. En dat is het volgende probleem van adhd : het daadwerkelijk doen van je plan. En ook daar had ik gewoon heel veel hulp bij nodig.
Dus dan was mijn plan om bijvoorbeeld naar de wasserette te gaan, ik had het adres klaar en ik hoefde alleen nog maar euro's te wisselen. .. en dan.. gebeurde er niets. Liep vast in hoe dat in de praktijk uit te voeren. Gevolg was alsnog vieze sokken in Parijs. (of andere oplossing: sokken stelen van mijn zus. Zus kwaad, een probleem voor later.)
Ik heb dat uiteindelijk mezelf allemaal aangeleerd, maar nog loop ik heel vaak vast in de praktijk. Ik weet alles, ik weet precies wat er moet gebeuren, ik kan heel veel voorkomen ook. Ik kom nooit te laat, draai ook nooit een was te laat. Een eigen huishouden runnen, verantwoordelijkheid voor anderen helpt mij heel erg veel. Iets wat je als tiener niet hebt, je bent alleen verantwoordelijk voor jezelf en dat was voor mij niet genoeg, blijkbaar.
Maar ik blijf moeite hebben met de praktijk hoor. Ik struggle heel erg veel op bepaalde gebieden en ik denk dat de struggle groter is dan had gehoeven had ik meer hulp gehad als kind en tiener.
Even ego dit hoor, maar misschien dat het perspectief van een adhd'er iets toevoegt, haha 🙂
