iMoeder Volgens mij zijn er wel systemen hier ook voor hoor.
Ik ga dit nog wel even aan hem doorgeven. Wie weet staat hij er voor open en anders later.
Ik denk dat zijn eigen rouwproces nu vooral op de voorgrond staat in het nemen van beslissingen. Hij wil haar zo lang mogelijk thuis laten wonen, ook al maakt het voor haar denk ik nog weinig uit. Ze slaapt 18 uur per dag en de rest van de tijd is ze vooral heel erg in de war en weet ze toch niet waar ze is.
Ik begrijp het vanuit hem gezien ook. Het voelt voor hem te definitief als ze weggaat en hij heeft tijd nodig om hier naar toe te werken. Ze is onlangs weer onderzocht op de geheugenpoli oa weer dmv een lumbaalpunctie om haar hersenvocht te onderzoeken. Ruim twee jaar geleden zat ze op 55% en nu op 11% (ik weet niet exact wat dit percentage zegt, omdat ik het via mijn vader hoor en hij snapt het niet goed). Praten en lopen gaat al heel moeizaam, ze heeft maanden met een zware slokdarmontsteking rondgelopen, omdat ze dit niet kon aangeven en volgens de neuroloog zit ze nu in de laatste fase. Een simpele ontsteking kan nu al fataal zijn.
Indicatie is geregeld, ze staat op de wachtlijst en mocht het nodig zijn kan ze daar direct terecht op een spoedplek. Ik denk dat het nu wachten is tot hij het echt niet meer trekt en de beslissing kan nemen dat ze uit huis gaat. Of heel cru gezegd, dat ze op een ochtend niet meer wakker wordt en een verdere lijdensweg voor beiden bespaard blijft. Dit is al meer dan ellendig genoeg voor beiden.