Trees Het voelt te zeikerig. Je mag in deze maatschappij even verdrietig zijn, maar daarna moet het klaar zijn en koetjes en kalfjes. En ik kan dat ook, maar ben tegelijkertijd beschadigd. Mijn scheiding heeft op mij een grote impact gemaakt waar ik toch stiekem vaak nog mee worstel. Tuurlijk, het heeft een plaats gekregen, dat wel. Maar het gaat nooit meer helemaal weg.
Mijn leven is ook klein geworden, kinderen, werken, werken, kinderen. Met af en toe eens een sociale uitspatting waarna ik meteen financieel weer slechter zit omdat er eigenlijk geen ruimte is. Dat komt ook wel door mijn huis, ik zit noodgedwongen in een particuliere huurwoning die veel te duur is. Mijn ex helpt hierin wel mee, maar dan toch.
Ach, ik zit weer even in een negatieve bubbel, ik kom er wel weer uit 😏
