Vandaag de afspraak bij de internist/hematoloog gehad. Ik was heel blij met hem. We zaten eigenlijk op een lijn qua denken en vermoedens. Er wordt nu serieus naar gekeken. Wel met de kanttekening dat er inderdaad aanwijzingen zijn voor antifosfolipidensyndroom (aps), maar omdat het een relatieve recent ontdekte ziekte is en zeldzaam er gewoon nog te weinig over bekend is. Er is onlangs weer een nieuwe antistof ontdekt, die hier mogelijk mee samenhangt, maar waar ze in Nederland nog niet op kunnen testen. De kans is groot dat ik inderdaad nu onderbehandeld wordt, maar dat ik (nog) niet alle antwoorden ga krijgen. Ik heb nu overal weer op geprikt en ook nog uitgebreider dan het vorige stollingsonderzoek. Er wordt nu iig serieus genomen en dan heb ik tenminste alles gedaan wat ik kon doen ook al komt er nu niks uit.
Ook naar cardiologie geweest voor ook weer bloedprikken (ik ben lek geprikt vandaag 😅) en nu weer een holter voor 72 uur. Ik ga zelf nu voor de hypothese stress. Nu ik erop let, merk ik dat mijn hart hier heel erg op reageert. Zodra er maar iets is wat ik niet begrijp, te snel gaat om te verwerken, teveel info of prikkels tegelijkertijd, iets vergeten ben, de draad van het gesprek kwijtraak enz slaat mijn hart direct over. Moeilijke dingen doe ik altijd in de ochtend, dus mogelijk dat dit de reden is dat ik het dan voel en ‘s nachts een opeenstapeling van de dag icm oververmoeid zijn?! Wel goed dat de cardioloog er naar kijkt om andere dingen uit te sluiten.
