Liekje81 stofzuigen en dweilen vind ik nog steeds de zwaarste klus in huis. Het is het heen en weer bewegen wat het fysiek zwaar maakt, vind ik zelf. Vaatwasser uitruimen vind ik ook een zware klus, omdat je veel moet bukken en strekken en het geluid is echt vreselijk. Dat bukken lijkt mij voor hem ook niet verstandig?
Wat ik zelf goed te doen vind, is bijv was opvouwen. Doe ik gewoon zittend op de bank. De volle wasmanden sjouwt mijn man naar boven. Was ophangen deed ik ook al vrij snel zelf. Alleen het gevoel aan mijn handen van natte was, vind ik nog steeds erg vervelend, maar dat probleem zal hij niet hebben. Qua eten deed ik altijd een deel wat mij wel lukte, bijv spullen verzamelen en snijden, zodat het klaar stond. Mijn man maakte het dan verder af en vulde aan wat ik was vergeten. Schoonmaken hielp ik mee door bijv met de swiffer of een doekje wat rond te zwaaien, rijdend op een bureaustoel 🤭. Gaandeweg bedenk je wel steeds meer wat kan met wat aanpassingen, is mijn ervaring. Je wordt er heel creatief van.
Het is wel super frustrerend, want je voelt je schuldig naar je partner. Vervolgens moet je partner zich een slag in de rondte werken en raakt overbelast. Het is voor jullie beiden gewoon shit.
