LilyMilie ik snap gevoelsmatig zeker wat je bedoelt.
Ik vroeg zojuist aan mijn man of hij zichzelf beschouwd als mantelzorger. Zijn antwoord is nee, want ik doe het met alle liefde en het is vanzelfsprekend dat we er voor elkaar zijn in voor- en tegenspoed. Waarop ik vroeg mantelzorg is dus zorg die je zonder liefde doet en/ of niet vanzelfsprekend is? Dat klopte dan ook weer niet.
Hij vindt het lastig om zichzelf het etiket mantelzorger te geven, omdat hij het ook natuurlijk vindt om voor elkaar te zorgen. Hij vindt het zelfs overdreven om zichzelf mantelzorger te noemen en dat snap ik wel. Ik vind het ook wat raar voelen om de mantelzorgcompliment voor hem aan te vragen. Hij is gewoon mijn partner en niet mijn mantelzorger. Ook puur een gevoelskwestie, want dit hoeft elkaar helemaal niet te bijten. Het kan prima naast elkaar bestaan. Feitelijk is het gewoon een van de vele rollen, die hij vervult.
Ik denk zelf dat de definitie mantelzorg prima is. Het is duidelijk met weinig ruimte voor interpretatieverschillen, maar dat we er allemaal een gevoel of emotie bij hebben, die in strijd is met wat mantelzorg volgens de definitie feitelijk is.