Wat ik net had! Sta ik in de bibliotheek met mijn tweejarig. We gingen dus net weg maar L die had daar niet zon zin in dus die begint te huilen. Niet heel lang ook niet heel hard , dus ik sta bij dat scan ding om die boeken mee te nemen.
En ondertussen praat ik tegen L: even rustig we zijn bijna klaar. Ik snap dat je niet weg wilt gaan, het is hier heel leuk maar we komen snel weer terug en gaan iets anders leuks nu doen. Hier, wil je zelf dit boekje vast houden?
Komt er zo’n oudere man echt wel heel dicht bij me staan en die begint zo naar L. te kijken. Ik denk oh nou zon aardige man die eventjes gewoon bij L een grapje maakt waardoor ze nu stopt met huilen. Dat gebeurd wel vaker in het dorp dat oude mensen tegen je peuter gaan praten (ook als ze niet huilt) Maar dat deed hij niet. Zeg hij tegen haar: wil jij nu stoppen met huilen want mensen hebben last van jou. Maar goed dat hielp natuurlijk niet, L ging alleen maar harder huilen. En ik dacht oké. Dus ik scan snel door en opeens zegt hij heel hard bulderend: wil je NU stoppen dus ik kijk zo naar hem en L staat op dat moment op en die kiept met buggy en al achterover . Dus hij zegt ja maakt me niet uit dat doe je zelf, moet je maar blijven zitten. Dus ik zeg nou meneer het heeft niet zoveel zin om dit tegen een tweejarige te zeggen dat is niet echt helpend. Ondertussen L oprapend en boeken in een tas proppend. Ja wilt u dan zo snel mogelijk weg gaan want we hebben last van u en uw kind.
Echt serieus die boomers van tegenwoordig…