Pimpelmeesje ik twijfel steeds om een dumbphone te nemen.
Niet bereikbaar zijn is niet handig maar ik vraag mij echt af hoe het voelt als ik geen smartphone (buiten werk, kan niet zonder...) heb.
Ik mistte het nooit, omdat ik het niet gewend was. Veel ging via whatsapp, maar ik werd altijd apart gemaild, geappt of gebeld. Ook mijn privé e-mail checkte ik maar 2x per week en dat ging prima. Nu meerdere keren per dag door die telefoon. 7 jaar geleden werd mijn oma erg ziek en heb ik er eentje aangeschaft, omdat het voor iedereen makkelijker was als ik whatsapp had. Nu kan ik niet meer zonder. I.i.g. dat gevoel heb ik. Ik zie alleen maar beren op de weg, want hoe moet ik dan…. Vul maar in, terwijl ik daar eerder ook alternatieven voor had, die prima werkte. Ik baal er wel van, want het gaf echt veel meer rust, tijd en ontspanning zonder die telefoon of überhaupt een scherm in mijn vrije tijd.
Ik had trouwens wel gewoon een simpele telefoon om bereikbaar te zijn. Ook daarmee was ik erg laat trouwens. De eerste smartphones bestonden al toen ik voor het eerst een mobiele telefoon nam. Zelfde principe, daarvoor nooit gemist. Eigenlijk moet je er dus gewoon nooit aan beginnen.
Wat ik wel heb, is alle meldingen uit op mijn telefoon. Ik kan ook op mijn hoofdscherm bijv niet zien of ik e-mail of whatsapp heb. Ik moet dan echt de app openen. Dat scheelt al wel. Eerder pakte ik rustig 50+ keer per dag op om even snel een mailtje, berichtje etc te lezen en nu veel minder. Nog steeds teveel overigens.