Noordeling het geven van een vak zoals wiskunde lijkt mij inhoudelijk een stuk uitdagender en gevarieerder. Je ziet leerlingen langer en vaker, waardoor er ook veel meer contact en interactie is. Los van de inhoud biedt het naar mijn idee veel meer dan zweminstructeur zijn.
Zij heeft het iets van 7/8 jaar gedaan, maar het had volgens haar nauwelijks ontwikkelmogelijkheden. Het was zo standaard zwemles-methode en elke keer hetzelfde riedeltje afdraaien met af en toe een opfriscursus. De tijd was volgens haar ook te kort en teveel gericht op het aanleren van de taak om echt een band op te bouwen met de leerling.
Vulpen Maar het zijn toch steeds andere kinderen?
Ik denk dat 90-95% van de kinderen zal leren door de standaard aangeboden methode. De paar procent die dat niet doen, geeft uitdaging, maar uiteindelijk zal dat ook neer komen op een aantal dezelfde oplossingen met wat kleine variatie, waardoor dat ook weer saai wordt.
Ik vond mijn eigen werk al vaak saai, ondanks dat ik continue wat nieuws verzon, nieuwe cursussen volgde, mensen zichzelf regelmatig wat aan wilde doen, soms hele bizarre dingen hebben behandeld /gehoord en je soms uren achter elkaar gefocust moet zijn zonder pauze. Mijn ‘leukste’ werkdagen waren toch wel als cliënten in crisis kwamen. Rare woordkeuze, maar dan was er actie en moest je alle zeilen bijzetten en vaak adhoc allerlei ‘oplossingen’ bedenken. Ik vond dat leuk om te doen. Zweminstructeur lijkt mij dus echt het toppunt van saaiheid.