Vandaag was een pittige dag, hoewel ik ook rust voel nu. Hij is zo vredig ingeslapen en hij heeft geen pijn meer. Maar hij is veel te vroeg heen gegaan. Hij was nog maar 57.
Vandaag zijn we even met de kinderen geweest nog. Dat wilde hij graag nog even. Mijn schoonouders zijn achter ons aan gereden zodat zij daarna de kinderen mee konden nemen en wij konden blijven. Daarna kwamen zijn baas en ex-baas (vader en zoon) nog even. Daar wilde hij ons niet bij hebben. Wij zijn dus in de tussentijd naar mijn opa en oma (zijn ouders) gegaan. Een deel familie was daar ook. Daar hebben we dan even zitten kletsen. En hoewel het verdriet bij iedereen wel aanwezig was, was het ook gewoon gezellig. Er hing een redelijk ontspannen sfeer gelukkig. Op het afgesproken tijdstip gingen wij weer terug naar het huis van mijn ouders zodat we ook nog even alleen met ze hadden. Naja, mijn zusje en haar vriend waren er ook.
Een uurtje later kwam de rest van de familie, met uitzondering van neefjes en nichtjes, en hebben we met z'n allen nog even een kopje koffie gedronken (ik niet, ik lust geen koffie) en een tompouce gegeten. Dat wilde hij graag. Ondertussen was het wachten tot de huisarts -die de euthanasie ging uitvoeren- arriveerde. Hij ging boven op het logeerbed vast klaarliggen en wilde nog even een rustmomentje met alleen zijn vader. Daarna was het tijd. Degene die erbij wilde zijn, kon mee naar boven. Degene die het niet wilde zien, kon beneden wachten. Hij is zo vredig ingeslapen en lag er daarna zo vredig bij dat ik, na de nodige tranen, de rust over me heen voelde komen. Het is goed zo, hij heeft geen pijn meer.
Zijn broertjes belden de uitvaartverzekering en/of -maatschappij. Die zouden er maximaal 2,5 uur later zijn. De hele familie ging naar het huis van mijn opa en oma. Het grootste deel van mijn neefjes en nichtjes waren daar ook. Mijn nicht had soep gemaakt. Alleen mijn moeder, mijn vriend en ik zijn bij het huis van mijn ouders gebleven. Wij hadden onszelf wat eten besteld, wat aankwam op het moment dat de familie van mijn vaders kant ook weer terug kwam omdat de uitvaartmaatschappij er bijna was om mijn vader op te halen. Het was sushi, dus dat kon gelukkig zo de koelkast in. Mijn neefjes en nichtjes die nu ook mee waren, konden nog even kijken en afscheid nemen boven. Daarna gingen we buiten wachten zodat we mijn vader konden zien weggaan met de uitvaartmaatschappij. Alleen mijn moeder besloot dat ze dat niet wilde zien, dus die ging naar de achtertuin om er niks van mee te krijgen.
Nadat we hem hebben uitgezwaaid en er nog de nodige tranen vloeiden, is de familie naar huis gegaan. Mijn vriend, mijn moeder en ik gingen nog even eten en wachten tot mijn oma van mijn moeders kant weer zou komen. Zij blijft vannacht bij mijn moeder zodat ze niet helemaal alleen is.
Daarna was het ook voor ons tijd om naar huis te gaan.
