Lieve Eva,
Wat ga jij door een hoop emoties!
Ik heb zelf een pnd gehad icm een angststoornis. Ik had het direct door, dit waren geen kraamtranen en mijn angsten waren niet gezond! Als ik een ambulance hoorde zag ik 1 van de oudste kinderen dood op school liggen bij wijze van. Ik dacht elke keer dat mijn baby dood in bed of de box lag. Ik ben al vrij vlot naar de huisarts gegaan en heb een doorverwijzing gekregen. Gezien het duidelijk om een pnd ging en ze bang waren dat ik misschien een gevaar voor de kinderen was ( wat totaal niet geval was, ik was als een leeuwin voor mijn kinderen. Niemand mocht de baby bijvoorbeeld vast houden) kon ik vrij snel op intake komen.
Ik bleek veel onverwerkte trauma’s uit mijn jeugd te hebben, een zware zwangerschap waarin ik 8,5 maand 24/7 misselijk ben geweest bleek een trigger. Ik heb een jaar lang therapie gehad,
ontzettend veel emdr sessies! Maar ben een heel ander mens! Ik heb mij nog nooit zo sterk gevoeld. Het was zwaar, het was eng en kut! Trauma’s weer moeten herbeleven is nooit leuk. Maar die emdr werkt verdomd goed! Na elke emdr sessie kon ik weer een hoofdstuk afsluiten en dat was ook zo ontzettend fijn! Als ik nu terug denk aan bepaalde trauma’s heb ik hier geen enkele emotie meer bij, heel gek!
Wel heb ik op dagen wanneer ik stress heb het idee dat mijn angsstoornis wat naar boven komt, ik heb dan een tic met mijn wijsvinger en voel angst gedachten naar boven komen, alleen kan ik deze gedachten nu snel relativeren waardoor ze ook weer verdwijnen.
Ik snap dat je bang bent dat je moet gaan praten, maar echt het kan enorm bevrijdend zijn! Alles een plek geven en acceptatie gaat voor rust zorgen.
