Bij H heb ik het verteld toen ze in groep 4 zat, een week voor Pasen. Want meteen de paashaas en kerstman ook maar meegenomen, en dan kon ik er meteen een positieve draai aan geven dat ze nu groot genoeg was om mee te gaan en de eieren uit te kiezen, en verstopplekjes te bedenken. Was allemaal prima, geen probleem.
I was een ander verhaal, die heb ik veel te vroeg (6 jaar) uit hun bubbel moeten plukken want die trok het gewoon echt niet meer. Kind kwam dagelijks huilend uit school en stopte niet meer totdat die in slaap viel, en dat iedere dag. En toen moesten we nog 2 weken... Die kon gewoon niet om gaan met de stress en de sfeer op school.
Dus toen heb ik I maar uit hun lijden verlost, het weten gaf net genoeg een gevoel van controle dat school weer dragelijk werd. We hebben toen samen een klein cadeautje gekocht wat dan in de zak zou zitten, zodat I zeker wist dat het goed ging komen, en daarna ging het beter.