Ik zou graag aan jullie de situatie van onze hond voor willen leggen.
Daarbij hoop ik wel dat we eerlijk, maar netjes kunnen blijven.
Vanaf het begin:
Toen destijds bekend werd dat kinderen krijgen voor ons moeilijk zou worden, hebben we een hond gekocht.
Vlak nadat we onze hond kregen bleek ze mega allergisch te zijn voor zowat alles.
Het uit zich in extreme jeuk, oorontstekingen en wondjes (door de jeuk).
We konden toen kiezen voor op maat gemaakte brokken (á €200,- per maand), injecties (eerste 2 maanden €600,- daarna €225) of medicatie (€150,-) per maand.
We kozen toen voor de medicatie iom de dierenarts. Dit was destijds het enige wat gegarandeerd zou werken, het andere was nog experimenteel.
Inmiddels zijn we heel wat jaren én 2 kindjes verder.
De jeuk voor de hond wordt extremer en de enige optie is dus de brokken of injecties.
Maar dat is dus inmiddels financieel niet haalbaar voor ons.
Daarnaast heb ik het idee dat ze doodongelukkig is bij ons. Er is gedurende de jaren minder tijd voor haar. We spelen en wandelen nog wel, maar ze sloopt steeds meer in huis. Van speelgoed van ons zoontje tot de difrax fles. We bergen alles op, maar vorige week heeft ze zelf de keukenla open gedaan en heeft die geplunderd.
Ook merk ik dat ze pas echt tot rust komt als de kinderen op bed liggen, want dan pas gaat ze slapen.
Ik ben inmiddels zover dat ik met de dierenarts in gesprek wil gaan, is dit nog wel een fijn leven voor onze hond.
Ik weet gewoon oprecht niet wat we nog meer kunnen doen.
Misschien hebben jullie er nog een andere kijk op?
