Mini was 3 toen we onze kat moesten laten inslapen. Zij was erbij bij de dierenarts en dat ging eigenlijk heel goed. De kat was zo op dat hij ook heel rustig bij mijn man hing, dat zou voor mij nog wel een issue zijn. Als het huisdier heel gestresst is, dan is dat een stuk moeilijker om te zien. Dan zou ik voor thuis kiezen.
We hebben er niet heel veel op voorbereid, we hebben de kinderen uitgelegd dat de kat zo ziek was dat hij echt niet meer beter zou worden en dat hij nu pijn had en we dat wilden stoppen. Dus dat man met de kat naar de dierenarts zou gaan om hem in te laten slapen. Ik denk dat de oudste er het meest verdriet om had, hij was toen 10 en begreep alles en had ook een veel dieper gevoel van gemis. Voor de jongste was het meer een gegeven, ze heeft het er wel soms nog over, maar niet op een vervelende of verdrietige manier.
