Toch6 mijn moeder was net 16 en dacht dus ook dat het bij mij nog lang zou duren. Ik was echt niet voorbereid. Dat was niet bewust van haar kant, want zij wilde dit wel heel graag goed doen. Ze had zelf een hele nare ervaring hiermee, want ze wist niet dat het bestond en dacht dat ze dood ging de eerste keer. Ze wist alleen niet dat het al kon op je 11e.
Ik was toen met lieve familie op vakantie, maar ik durfde het gewoon echt niet te zeggen. Ik heb mij echt heel erg rot gevoeld die week. Het kan bij je dochter nog jaren duren, maar misschien ook niet. Ik zou er gewoon heel open en normaal over doen, ondanks dat het voor jou wat raar voelt. Ik heb het nooit verplicht, maar wel gebracht als iets heel normaals. Ik denk als ik het gevraagd had, had ze misschien gezegd ‘iel nee’ of had ze het gek gevonden. Nu was het meer iets dat er gewoon bij hoort en waar alle meisjes vroeg of laat mee te maken krijgen.
