Diabetes type 2

Liekje81

Trees Ja. De NHG-standaard zegt dat het boven de 53 behandeld moet worden medicamenteus. En dan is daar een stappenplan voor.

Trees

Liekje81 Hij wordt dus al behandeld. Hij spuit sinds 9 jaar insuline en sinds een paar jaar ook ozempic. Zou met deze behandeling de waarde hebben moeten dalen of is dit een ‘normale’ waarde voor iemand met DM2 die al medicatie krijgt en kun je niet meer verwachten?

Liekje81

Trees Dit zijn de streefwaarden:
Streefwaarden voor bloedglucose en HbA1c
Naar Volledige tekst ›
De streefwaarden gelden voor beide stappenplannen.
Gebruik nuchtere glucosewaarden om de dosering van voorgeschreven medicatie aan te passen.
Streefwaarden bloedglucose: nuchter 4,5 tot 8 mmol/L; 2 uur postprandiaal < 9 mmol/L.
Bepaal aan de hand van het HbA1c of een nieuwe stap in het stappenplan is geïndiceerd.
Streefwaarden HbA1c:
Patiënten < 70 jaar: ≤ 53 mmol/mol
Patiënten > 70 jaar tot en met medicamenteuze stap 1: ≤ 53 mmol/mol
Patiënten ≥ 70 jaar vanaf medicamenteuze stap 2: 54-58 mmol/mol (bij ziekteduur < 10 jaar) of 54-64 mmol/mol (bij ziekteduur ≥ 10 jaar)
Bij kwetsbare ouderen en mensen met een korte levensverwachting (arbitrair < 5 jaar) zijn glucosewaarden van 6-15 mmol/L en HbA1c-waarden tot 53-69 mmol/mol acceptabel.

Dus het zou kunnen dat ze die 57 acceptabel vinden.

Trees

Liekje81 dank je wel! Dat is helder.

Het zou inderdaad acceptabel zijn volgens deze richtlijnen sinds een paar maanden oftewel sinds zijn verjaardag 😜. Zijn glucose nuchter is 8 en dus op het randje denk ik. Iemand wil heel graag geopereerd worden, maar daarvoor moet hij zijn gezondheid verbeteren.

Het is ongelooflijk, maar hij heeft mij om hulp gevraagd en ik mag voor het eerst zijn medische gegevens inzien. Het is nog erger dan ik dacht. Hij blijkt al jaren zijn controles te weigeren bij de diabetes poli, dus geen idee wat zij acceptabel vinden. Hij heeft hier dus al jarenlang over gelogen tegen ons. Zoals we allemaal weten is de diabetespoli enkel in het leven geroepen om de privé reisjes van artsen te sponsoren 🙄. Hetzelfde geldt voor het slikken van statines, want die heb je helemaal niet nodig met een totaal cholesterol hoger dan 8 en een triglyceridenwaarde hoger dan 9. Uiteraard is dat ook een groot complot, want hij heeft helemaal geen last van zijn cholesterol. Hoge bloeddruk is trouwens ook bullshit duh…

Ik ga hem naar de huisarts schoppen met het advies dat hij moet vragen om het opnieuw op starten van de controles van de DM poli, iets voor zijn cholesterol/ bloeddruk, bespreken dat hij na 4 stappen al ademnood heeft (ik wil zijn aderen niet zien en vraag mij af of het geen hartfalen is 😬) en dat hij verder alles moet doen wat ze hem aanraadt als hij het echt serieus meent.

Niet dat ik dit geloof, maar ik geef hem het voordeel van de twijfel. Ik heb nu in ieder geval genoeg munitie om te beargumenteren waarom hij naar de huisarts moet.

Zo ik heb mijn plicht weer gedaan vind ik.

Trees

Trees en hij heeft net aangegeven naar de huisarts te gaan met mijn opmerkingen! Het is een wonder.

Huggybird

iMoeder even een Berichtje op dit ‘oude’ bericht. Ik heb een vraag. Wij krijgen binnenkort waarschijnlijk een kindje met diabetes type 1 op school.
Hij is bij een andere school een soort van ‘afgewezen’ omdat hij in een klas zou komen met veel ‘ingewikkelde’ kinderen……
Onze directeur staat daar gelukkig heel anders in en we ontvangen hem met open armen. We gaan een hoop leren de komende tijd om er zo goed mogelijk voor hem en zijn ouders te kunnen zijn.
Mijn vraag is, wat was voor jullie echt belangrijk , fijn en helpend om zo zorgeloos mogelijk de basisschool periode door te komen?

Bloem

Huggybird Mooi dat jij je hier nu op voorhand al mee bezig houdt zodat dit kind de beste zorg en ondersteuning krijgt.

Zonnebloem

Huggybird zoek je ervaringen naar kinderen/mensen met diabetes?

iMoeder

Huggybird Ik denk vooral samen met ouders en de kinderdiabetes verpleegkundige een goed protocol maken hoe er gehandeld moet worden. Dus bijv tekenen van hypo en hyper, en wat er dan gedaan moet worden. Het is fijn dat leraren goeie voorlichting krijgen wat het is en wat ze kunnen doen. Dat kan veel weerstand weg nemen. En zorgt er hopelijk ook voor dat ouders niet continue gebeld hoeven te worden. In het begin werd ik echt honderd keer per dag gebeld over de kleinste dingen. En moest ik naar school rijden om redelijk eenvoudige dingen te doen. Dat was best wel een belasting achteraf gezien. Het scheelde heel veel dat er op een gegeven moment een klassen assistente kwam die er wat verstand van had. Het is heel vervelend als je heel erg vaak gebeld wordt op werk of als je eindelijk eens vrij bent. En ook die houding alsof je kind elk moment om kan vallen vond ik erg naar. Ik snap dat een te hoge of te lage suiker spannend is, maar die paniek steeds is ook weer niet nodig.

En een positieve houding van de leerkrachten. Mijn jongste had op den duur een juf waarvan ik vond dat ze zich heel onsympathiek opstelde. Die klaagde bijv dat het alarm van de pomp haar les verstoorde. Ja daar kon ik natuurlijk echt helemaal niks mee.

Oh en bij mij heeft de kinderdiabetes verpleegkundige de voorlichting op school gedaan. En voor de extra hulp in de klas is er een rugzakje aangevraagd. Dat heeft wel veel geholpen.
Er zijn ook boeken over voorgelezen in de klas. Zodat de andere kindjes ook snapten waar zijn pomp voor was en zo.

Huggybird

Bloem dit kindje gaat al een jaar niet naar de peuterspeelzaal omdat ze het daar te ingewikkeld vinden…. Hij zei in het gesprek met de directeur ‘mag ik ook wat zeggen? Ik wil graag naar school want ik mis de kindjes heel erg….’
Ik begreep dat hij een half uurtje per week naar de peuterspeelzaal mocht komen met zijn vader of moeder erbij…. Mijn hart breekt in 1000 stukjes voor hem….. 😢 ik zei meteen tegen de directeur ‘kan hij niet al komen inlopen?!?’
Maar ze moeten eerst nog voor onze school kiezen 😂 dus dat zou iets te snel gaan 🙈

Huggybird

Zonnebloem ik zoek naar hoe wij een leerling met diabetes een zo normaal en fijn mogelijke tijd kunnen geven op school.
Hij zal een uitzondering zijn dat is een feit, maar wat kunnen wij doen om daar zo mee om te gaan dat hij dat zo min mogelijk voelt.
En wat ouders betreft, hoe kunnen wij ervoor zorgen dat zij hem zo gerust als mogelijk bij ons achter kunnen laten.

Zonnebloem

Huggybird helder! Ik dacht dat je misschien ook ervaringen zocht van ouders/kinderen met andere chronische aandoeningen (ondanks de diabetes bij dit kindje) om het vervolgens als een puzzel in elkaar te zetten voor deze casus.

Weet je wat ik trouwens denk, dat wanneer jij bij dit soort gesprekken aanwezig bent ouders hoogstwaarschijnlijk al erg veel vertrouwen krijgen in de school. 🥰 Je bent een meedenkende, liefdevolle vrouw met een grote dosis empathie en komt met oplossingen ipv problemen. Dat maakt sowieso dat ouders jullie als school vertrouwen. En ik weet zeker dat jullie met een goed plan komen, dat kan niet anders!

Huggybird

Zonnebloem wat lief, dankjewel 🥰
In principe zit ik niet bij dit soort gesprekken maar gelukkig zitten mijn directeur en ik helemaal op 1 lijn.
Ik had de directeur nadat ze vertelde dat dit kindje misschien bij ons op school komt een link gestuurd van de website ‘zorgeloos met diabetes naar school.nl’. Daar is echt veel informatie te vinden.
Zij had aan de ouders verteld dat ik dat had gedaan en zij gaven aan dat ze dat soort betrokkenheid niet gewend zijn.
Ik heb ook even met het kindje gepraat en hij liet de telefoon zien die hij bij zich draagt waarop zijn waarden te zien zijn. En even met z’n moeder gepraat, zij was ook heel open en spontaan.
Mijn directeur zei ‘dit is Huggybird waar ik over vertelde’ ik dacht huh??? 😂 later begreep ik wat ze hun verteld heeft.

Huggybird

iMoeder als hij bij ons op school komt dan zal er een verpleegkundige komen om ons van alles uit te leggen. Dat lijkt mij heel fijn want hoe meer informatie we hebben hoe zekerder iedereen zich voelt. Nu moeten we hem nog wel leren kennen om dingen snel te kunnen signaleren denk ik, of zijn de symptomen heel duidelijk?
Bijvoorbeeld:
Bij de rondleiding in de school zag ik een jongetje dat wel een beetje klaar was met dat geklets van die directeur en dat gehang tijdens het gesprek. Maar moeder zei dat hij nog in een hypo zat en de boterham z’n werk nog moest gaan doen.
Ik herkende dat niet A omdat ik van type 1 veel te weinig weet en B omdat ik dit kind voor het eerst zag.

Ik kan me voorstellen dat het heel belastend is als je om de haverklap gebeld wordt en op moet komen draven….

Wat naar dat jouw zo’n onsympathieke juf had…
Die positieve houding, aan mij zal het niet liggen… ik denk wel dat ik wat collega’s heb die dat wat moeilijker vinden…. Ik ga dan zeker mijn best doen om ze de goede kant op te krijgen.

iMoeder

Huggybird Nu moeten we hem nog wel leren kennen om dingen snel te kunnen signaleren denk ik, of zijn de symptomen heel duidelijk?

Ik weet natuurlijk niet hoe het bij andere kinderen is. Maar die van mijn zoon herken ik wel snel. Bij hoog wordt hij druk, en gaat vooral veel plassen en drinken. Bij laag is hij enorm dwars en zie je een soort ‘error’ in dat hoofd. Toen hij nog kleuter was ging hij dan letterlijk op de grond zitten en alles wat je vraagt is ‘nee’. Vaak ook geeuwen, beetje pips en flauwig. Het komt dan ook vaak niet meer binnen en hij weet het dan later ook niet meer. Dan is het vooral zaak om dextro en iets van iets langzamere koolhydraten naar binnen te proppen. En ik zeg proppen want soms moest ik ze dan letterlijk in z’n mond stoppen omdat hij dan zo dwars was. Daar is sportgel overigens ideaal voor, hoef je niet te kauwen als ze slaperig en zo zijn. Maar ik dwaal af.

Als hij lang te hoog zit dan gaat hij echt in de ketonen en daar wordt hij super beroerd van. Spugen, wit, slap, misselijk.
Door ketonen wordt je alleen ongevoelig voor insuline dus dan moeten we altijd heel flink extra insuline geven (sowieso x 2, dus als de pomp zegt 6 eenheden, geef ik er minimaal 12). En zodra het dan wat zakt iets laten eten want je hebt wat eten nodig om die ketonen te verbranden.

Denk dat het inderdaad goed is voor jezelf maar ook de andere leerkrachten dat het echt wel een heel andere ziekte is dan diabetes type 2. Ik merk dat mensen dat vrijwel structureel onderschatten. Echt de kleinste dingen raakt die suiker van aan de wandel. Bijv straks met Sinterklaas, dat is dan spannend. En daar reageert de suiker ook al veel op. Zelfde met verkoudheid en griep etc, alle stress voor het lichaam heeft invloed. Maar goed. Dat zal de verpleegkundige ook allemaal wel uitleggen.

Huggybird Wat naar dat jouw zo’n onsympathieke juf had…

Ja was heel stom. Heb toen ook gewoon gezegd dat zijn ziekte ons leven ook best wel verstoorde. Toen was ze stil.

Huggybird . Ik ga dan zeker mijn best doen om ze de goede kant op te krijgen.

Super fijn! Echt 1 iemand die zoals jij is, kan voor zo een kindje en de ouders echt heel veel verschil maken!!
Ik denk dat het meeste gewoon angst en het onbekende is. De echt uitgebreide voorlichting en kennis van wat het is en inhoudt. Is super belangrijk.

Huggybird

iMoeder Ik weet natuurlijk niet hoe het bij andere kinderen is. Maar die van mijn zoon herken ik wel snel. Bij hoog wordt hij druk, en gaat vooral veel plassen en drinken. Bij laag is hij enorm dwars en zie je een soort ‘error’ in dat hoofd. Toen hij nog kleuter was ging hij dan letterlijk op de grond zitten en alles wat je vraagt is ‘nee’. Vaak ook geeuwen, beetje pips en flauwig. Het komt dan ook vaak niet meer binnen en hij weet het dan later ook niet meer. Dan is het vooral zaak om dextro en iets van iets langzamere koolhydraten naar binnen te proppen. En ik zeg proppen want soms moest ik ze dan letterlijk in z’n mond stoppen omdat hij dan zo dwars was. Daar is sportgel overigens ideaal voor, hoef je niet te kauwen als ze slaperig en zo zijn. Maar ik dwaal af.

Als hij lang te hoog zit dan gaat hij echt in de ketonen en daar wordt hij super beroerd van. Spugen, wit, slap, misselijk.
Door ketonen wordt je alleen ongevoelig voor insuline dus dan moeten we altijd heel flink extra insuline geven (sowieso x 2, dus als de pomp zegt 6 eenheden, geef ik er minimaal 12). En zodra
het dan wat zakt iets laten eten want je hebt wat eten nodig om die ketonen te verbranden.

Ik/wij gaan nog heel veel leren. 💪

iMoeder Denk dat het inderdaad goed is voor jezelf maar ook de andere leerkrachten dat het echt wel een heel andere ziekte is dan diabetes type 2. Ik merk dat mensen dat vrijwel structureel onderschatten.

Hier ben ik me heel erg bewust van. Mijn collega’s denk ik nog niet…. De meesten kennen diabetes van mij zeg maar en dat is totaal niet te vergelijken met type 1.

iMoeder Ja was heel stom. Heb toen ook gewoon gezegd dat zijn ziekte ons leven ook best wel verstoorde. Toen was ze stil.

Tssss als of hij er voor kiest om dit te hebben… 😡

iMoeder Super fijn! Echt 1 iemand die zoals jij is, kan voor zo een kindje en de ouders echt heel veel verschil maken!!
Ik denk dat het meeste gewoon angst en het onbekende is. De echt uitgebreide voorlichting en kennis van wat het is en inhoudt. Is super belangrijk.

Ik ga m’n best doen als ze voor onze school kiezen. Goede voorlichting en wat tijd om te leren maakt ons zekerder in wat we moeten doen.
En hopelijk kunnen we het samen doen, samen sta je tenslotte sterker. 💪

Huggybird

De ouders van het kindje met diabetes hebben laten weten dat ze zich heel welkom voelden bij ons op school, zo ook bij een andere school waar ze hebben gekeken. Ze hebben om praktische redenen voor die andere school gekozen.
Jammer dat ze niet bij ons komen maar heel fijn voor hun dat ze hun eigen keus hebben kunnen maken.

Toch6

Huggybird in ieder geval fijn dat ze 2 scholen hadden die goed voelden en niet hoefden af te vallen om de diabetes.

Huggybird

Toch6 ja dat is heel fijn.

« Vorige pagina