Interessant onderwerp, iets waar ik me de afgelopen jaren ook wel mee bezig heb gehouden. Mijn ervaring is op zijn zachtst gezegd niet goed, omdat ik hier ook steeds tegenaan bleef lopen.
Vulpen Want als het niet uitkomt, dan ben je niet stellig genoeg geweest, heb je er niet hard genoeg in gelooft.
Ik ben dus uiteindelijk bezweken onder die druk, en dat heeft best wel wat impact gehad de afgelopen paar jaar. Ik post daar hier eigenlijk nooit over, vanwege het zweverige aspect, maar het heeft mij echt bakken vol stress opgeleverd. Ik voelde me verantwoordelijk voor de halve wereld, en de lijn tussen wat ook daadwerkelijk mijn verantwoordelijkheid was en wat die van een ander is volledig gaan vervagen. Dat heeft me enorm veel stress opgeleverd, en ik ben mezelf gaan gaslighten. Het ging ook steeds verder, het begon relatief onschuldig, maar het werd steeds meer moeten geloven, en als iets dan niet lukte was het mijn eigen schuld etc. Meer, meer, meer.
Daarom nu dus ook de cognitieve gedragstherapie, ik moet om iedere scheet vragen heb ik hier invloed op? Ik ben met de psycholoog ook flink bezig met het onderwerp schijncontrole, waar dit echt wel onder valt.
Het feit dat ik geen controle heb over alles vind ik aan de ene kant doodeng, maar tegelijkertijd geeft het me ook enorm veel rust. Ik hoef eindelijk niet meer álles te geloven, manifesteren, vertrouwen.. Het kostte zo veel energie en ik droeg de halve wereld op mijn schouder. Maar het is vallen en op staan. Het is echt een hardnekkig patroon wat ik moet afleren.
Aan de andere kant, ik heb een kind wat van nature een enorm talent heeft voor manifestaties. Die liep als peuter midden in de zomer te roepen dat die zin had in kerst, en we liepen de hoek om en er lag een kerstbal op straat. I zegt dat die nieuwe manga's wil en baalt dat die moet wachten tot er weer zakgeld komt, 10 minuten later bericht dat opa vakantiegeld heeft overgemaakt. Kind heeft geen zin in gymles? Magister wordt rood, gym valt uit. Dat is wel heel gaaf om te zien, I heeft gewoon een lijntje met iemand daarboven en I vraagt, zij draaien.
In mijn optiek kan het leuk zijn, maar dus ook echt wel iets waar je wel waakzaam voor moet zijn. Het is niet zomaar een tiktoktrend vergelijkbaar met een nieuwe hype eyeliner. Persoonlijkheid speelt een grote rol, hoe gevoelig je bent voor controle, om die grens over te gaan, hoe persoonlijk je zaken opneemt, in hoeverre je je geluk afhankelijk maakt van je succes.
Ik zie het een beetje als gokken. Niks mis met een avondje casino, of een keer een staatslot kopen. Maar een win kan leiden tot een kick die je wil herhalen, en als je daar gevoelig voor bent betaal je daar uiteindelijk op een andere manier de prijs voor. Hou het klein en simpel, maar ga geen dingen manifesteren waar je je geluk van afhankelijk maakt. Een paar designerschoenen, prima. Maar let op met levensveranderende zaken als gezondheid, kinderwens, relaties, carrière etc. Het kan een leuke bonus zijn bovenop je bestaande leven, maar wanneer het richting ik heb X nodig om gelukkig te zijn gaat, stop er direct mee. Het is het niet waard.
