Bloem ik was echt enorm zenuwachtig en dat was ook duidelijk te horen aan mijn spraak 😬. Desondanks ging het denk ik wel goed. Ik kreeg positieve reacties terug en ook vanuit de directeur, hr etc.
Het was ook gewoon leuk om vanochtend weer naar mijn werk te rijden haha. Klinkt stom, maar echt weer meedoen, een bijdrage leveren, het contact met anderen, niet als een ‘patiënt’ gezien worden etc.
Wat echt heel prettig is dat ze het heel serieus nemen. Vorig jaar op de re-integratieplek had ik geen enkele begeleiding vanuit de organisatie. Ik heb nu zelfs intern iemand, die mij begeleidt en zij was ook aanwezig vandaag om mij op weg te helpen. Wat daarin ook nog eens super helpend is dat ze al 30 jaar met deze doelgroep werkt en ook snapt waar ik tegenaan loop. Vanochtend moest ik iets doen op mijn laptop voor de presentatie. Iets vrij eenvoudigs en in mijn hoofd snapte ik het wel, maar ik kon het niet uitvoeren. Heb ik vaker. Zij vroeg direct aan mij of dit een aandachtspunt was (zeg maar de discrepantie tussen het denken en handelen/uitvoeren). Een andere werkgever zou dit niet eens opvallen, maar het viel haar direct op. Reden waarom ik super vaak overschat wordt met alle risico’s vandien. Zo waren er nog een paar dingetjes, die ze opmerkte.
Geeft voor nu echt wel rust en vertrouwen dat naast mijn jobcoach er intern ook iemand naast mij staat, die het snapt en waar ik niet alles aan hoef uit te leggen. Ik krijg hier steeds meer vertrouwen in, mede ook doordat zij het als organisatie het echt tot een succes willen maken.
