Iemand zou me morgen ergens heen brengen met de auto. Heb die persoon al weken geleden gevraagd.
Hij had toegezegd. Vervolgens belt hij me net of ik het oké vind als hij me een klein stukje brengt en ik daarna de trein pak. Dit kwam beter uit voor hem, anders moest hij zijn kindje om 6 uur 's ochtends uit bed halen.
En ik zeg natuurlijk weer oké. Want ja, ik snap dat het vervelend is voor het kind en hem, zo vroeg.
Maar voor mij betekent dit meer dan een uur extra reistijd. En extra stress ivm overstappen en vertraging.
En nu ben ik boos en verdrietig, want ik zit er al weken volledig doorheen en als ik dan eens iemand vraag om hulp (wat ik dus nooit doe) krijg ik dit, de avond van te voren.
En nu ben ik aan het janken want ik ben op. En ik ben boos op mezelf, want wat zit ik me hier nu aan te stellen.
