Mijn biecht omtrent de klimaatdiscussie: aangezien onze bloedlijn ophoudt bij onze zoon, trek ik het me weinig aan. Ik en mijn kind gaan het allemaal gelukkig niet meemaken (en ik weet hoe moreel bezwaarlijk die invalshoek is). Desalniettemin ga ik niet schaamteloos een hoop rotzooi kopen vanaf de andere kant van de oceaan, die op dieselschepen hiernaartoe vervoerd moet worden, om dat vervolgens na een paar maanden op de hoop afvalplastic te mieteren. En ik ga niet goed lopen praten voor mezelf om 2x per jaar het vliegtuig te pakken voor een zogenaamd 'welverdiende' vakantie, ik ben al blij als ik een keer in een hotel slaap op max. een uur rijden van mijn huis.
De onderzoeken liegen er niet om. Iedereen die denkt dat het een onderwerp is waar je van kunt denken dat het dikke onzin is en waar je niets mee hoeft, is in mijn ogen verschrikkelijk (selectief) naïef en persoonlijk verantwoordelijk te houden. Men denkt dat dit 'gewoon' een onderwerp is waarover je een mening kunt hebben, net zoals de wetenschap tegenwoordig gereduceerd wordt tot een mening. Prima. We zijn gewaarschuwd.
De opwarming van de aarde is vooral een ethisch probleem en daar kunnen we als soort niet bepaald mee uit de voeten. De oplossingen zijn er, maar daar willen we niet aan.
