Meca Maar dat verhaal over dat eten hebben ze van te voren kunnen lezen en daar heb ik nog per mail bevestiging van gehad dat ze het hebben gelezen en begrepen. Als ze daar niet aan konden beginnen om haar daarbij te helpen, hadden ze dat van te voren moeten zeggen. Ja, er waren meer dan 100 kinderen, maar ze waren wel ingedeeld in vaste groepjes met elk hun eigen groepsleiders.
En van die wondjes: ik verwacht toch wel dat ze het welzijn van mijn kind in de gaten houden, ook het fysieke welzijn. Als ze dit al niet eens gezien hebben, wat hebben ze dan nog meer niet gezien? Dan zijn er misschien kinderen naar huis gegaan met teken die er al een week inzitten, want ze hebben elke dag door de bossen gebanjerd. Ik was echt verdrietig over die rug, vooral omdat ik weet dat dit bij mijn dochter echt lang duurt voor het allemaal genezen is en we in onze handen mogen knijpen als ze er zonder littekens vanaf komt. (Okee, dat laatste kunnen ze oo dat kamp niks aan doen, maar het speelt wel mee in mijn emotie.)
