Meiden,
Ik ben zo heartbroken hoeveel pijn ik mijn partner hiermee heb gedaan. Als ik eraan denk moet ik huilen. Hij was echt diep gekwetst en gebroken. Niet eens om het geld. Maar het feit dat ik het niet met hem heb gedeeld. Ik heb zijn vertrouwen beschaamd.
Maar desondanks kon hij gelukkig ergens ook begrip opbrengen omdat hij weet dat ik hem niet bewust pijn wilde doen. Of bewust wilde gokken. Ik deed dat met een doel.
Toen ik van kostwinner met een zeer goed salaris jaar uitkering ging omdat ik ziek werd en uiteindelijk werd afgekeurd, voelde ik mij zeer machteloos. Opeens een stuk minder geld. Ik wist niet meer hoe ik gelijkwaardig financiële kon bijdragen aan ons gezin. Ik zag de struggles en zocht mijn heil in online gokken bij casino's.
Ik dacht als ik daar nou eens een flink bedrag win dan kan ik mijn gezin gelukkig maken. Dit is trouwens altijd mijn uitgangspunt geweest. Maar ja, zoals het is, verlies je uiteindelijk ALTIJD.
Op een gegeven moment gaat het niet meer omngeld maar om een kut spelletje te winnen. Je ponpt geld erin en denkt dat je het weer terugwint. Zo blijf je storten storten en storten.
Ik kan er een zeer lang verhaal voer schrijven maar ik probeer het wat beknopt te houden. Afgelopen maand kon ik mijn deel van de vaste lasten niet meer betalen dus ik MOEST het wel vertellen. En ik ben blij, ook al klinkt het raar om dat te zeggen, dat het nu mis is gegaan anders was ik er jaren mee door gegaan.
Het stond altijd tussen mij en mijn partner in vanuit mijn kant. Ik kon geen affectie meer tonen omdat ik wist dat ik hem aan het belazeren was. Ik heb hem geprobeerd weg te jagen omdat ik vond dat ik hem niet verdiende.
Deze man werkt zo ontzettend hard om ons gezin staande te houden en dan doe ik zoiets vreselijks. Ik schaam mij kapot.
Ik ben ontzettend gezegend met hem. Vandaag gaan we zitten om te kijken hoe groot de financiële "schade" is. En ik ga kijken voor hulp.
Ik vraag mezelf wel af of ik altijd een psychische probleem zal blijven, dat doet me heel veel verdriet😢😞
