Ik heb besloten het nieuws niet meer te volgen.
Het een na het andere drama (nu weer een vader die 2 kinderen om het leven brengt, daarvoor allemaal wantoestanden in creches) komt naar boven. 'Relationele problemen' zouden aan de basis liggen van de moord. Ja f*cker, scheiden bestaat. Ga door met je leven of niet maar blijf met je poten van onschuldige kinderen af.
Ik word er zo verdrietig en boos van. Boos op het gerechtssysteem, op de hulpverlening die niet in staat is zoveel onschuldige kinderen te beschermen. Gewoon boos op zwakke mensen met misvormde karakters die anderen iets aandoen.
Ik irriteer me ook steeds vaker aan de toon van journalisten. Gisteravond op de radio, de hele dag al gedoe over die raket die in Polen is ingeslagen. En die journalist: "Staan we aan het begin van de Derde Wereldoorlog? Wordt de NAVO hierin meegezogen??" Gelukkig zei de expert ter zake dat dat totale onzin was en dat die berichten niets zijn dan paniekzaaierij, maar man. Doe je werk eens normaal. Je bent journalist, geen ventiel van een onderbuik.
