[verwijderd] veel van wat je beschrijft van jezelf remmen is heel herkenbaar, waarschijnlijk voor vrouwelijke hb-ers meer dan voor mannelijke. Mannen hebben daar vaak iets meer ruimte in, sociaal gezien, dan vrouwen. Maar ook bij jongens lopen ze vaak wel vast. Maxi kan nog steeds niet wennen aan het gegeven dat hij op zijn huidige school (zelfstandig gymnasium) niet vreemd is. Dat er meer kinderen zo denken als hij en dat er veel kinderen zijn met nog veel meer bagage dan hij. De concentratie hb-ers is op een categoraal gymnasium hoger dan gemiddeld, maar dan moet je wel die vreselijke basisschool door zijn gekomen en op de middelbare school gezien worden, anders val je nog steeds uit.
Mijn hoofd is mijn kracht en mijn zwakte. Ik ben ultiem in mijn element als ik meerdere dingen tegelijk mag uitzoeken, tegelijkertijd loop ik leeg als ik het dan niet kwijt kan of compleet overprikkeld als het teveel wordt. Zoals nu het geval is omdat ik op 2 vlakken op het werk teveel heb openstaan en dan nu thuis ook mijn hoofd vol met zorgen om mijn kinderen (die stuk lopen op school). En dan erger ik me aan iedereen, word ik kortaf, en kan ik helemaal niks meer filteren. Terwijl ik normaal gesproken heel sterk ben in hoofd en bijzaken onderscheiden.
Ik ben 15 jaar geleden lid geworden van mensa om iets te bewijzen voor mezelf, jaren niets mee gedurfd omdat al die andere toch echt slimmer zijn dan ik (ik mag net meedoen zeg maar) en dat is ook wel weer heel confronterend. Maar toen maxi begon vast te lopen zijn we naar gezinsactiviteiten gegaan en daarin zie ik hoeveel meerwaarde peer-contact heeft. En hoe erg ik dat heb gemist als kind en hoe erg dat mij geschaad heeft. En ik kom uit een familie waar ik niet de enige ben, dus kon tenminste thuis of bij nichtjes thuis nog weleens wat kwijt. Hoe eenzaam is het voor een kind wel niet als je directe omgeving je al compleet idioot vindt? Het interessante is dat ik zie aan mijn kinderen dat als ze regelmatig peer-contact hebben, dat ze juist ook weer beter functioneren in de rest van de wereld, dan kunnen ze juist makkelijker omgaan met verschillen omdat ze beter kunnen herkennen dat iedereen op zijn eigen manier aspecten heeft waar je aan kunt relateren. Terwijl toen maxi probeerde om alle prikkels uit zijn basisschool klasgenootjes te halen, hij juist kapot liep. Nu heeft hij doorvraag discussies en politieke analyses met x en gaat hij naar een concert met y. En dan is het prima dat y niks kan met de vraag waarom mensen vasthouden aan denkbeelden terwijl ze constant bewijs krijgen van het tegenovergestelde. Dat soort energie kan hij elders kwijt.
