Soms weet ik niet wat we met A. (nu groep 3) aanmoeten. Vooral omdat het sociale aspect nu ook naar boven komt. Ze speelt veel met oudere kinderen en zelfs met groep 8.
Ze was dinsdag heel verdrietig omdat ze woorden had gehad met een vriendinnetje (over een koekje dat ze niet wilde delen blijkbaar), en dat meisje had iets in het oor gefluisterd van een ander meisje. Vervolgens keken ze naar A en lachtten ze. A begreep oprecht niet waarom ze zoiets zouden doen (ze lachten me gewoon uit, mama! Waarom doen ze zoiets?) en ik had er geen antwoord op en ook niet wat ze eraan zou kunnen doen 😥
Qua leerstof gaat rekenen goed omdat ze daar creatiever in kan zijn, lezen blijft een struggle. Ze vindt het saai en de herhaling is killing. Ze is er ook niet 'goed' in, in de zin dat ze snel leest ofzo. Ze maakt ook nog veel foutjes, de d en b, de e en a... dus haar punten zeggen ook niet meteen 'hoogbegaafd' (ik weet dat het er bijna nooit zo uitkomt maar ik denk dat veel mensen nog wel dat beeld hebben, dat een kind meteen overal op moet voorlopen). Maar ze denkt zo anders, ze legt sterke verbanden, ze onthoudt werkelijk alles wat je haar ooit hebt verteld...
Ik vond het oudercontact deze keer ook heel 'flat'. Het was net of ze een checklist afwerkten: 'we werken hier en hier aan, en dat gaat goed. A. doet enthousiast mee en vertelt veel.' Dat was het wel zo'n beetje. Bij mijn oudste en middelste (dit is dezelfde juf die oudste ook heeft gehad) had ik veel meer het gevoel dat de juffen hen ook zàgen.
Goed, ik weet het ook niet goed.
