Ik interview als vrijwilliger verschillende mensen voor het magazine van het cultureel centrum. Superleuk, je leert veel mensen kennen en verschillende verhalen van iedereen.
Gisteren had ik een interview met een jonge pianist, en we zaten goed in het gesprek, het is een beetje het levensverhaal optekenen van iemand en ik vertelde over een dom tekeningetje dat ik ergens had gezien dat zo schematisch weergaf wat het verschil is tussen korte- en langetermijnperspectief (geen idee meer waar ik het had gezien). Kijkt ie me recht aan en zegt hij: 'dat is natuurlijk een enorme oversimplificatie.' Klopt, het was ook een clichΓ© maar daarvoor haalde ik het aan, niet als serieus argument. Ik wist dus niet goed hoe ik hierop moest reageren, voelde me plots heel dom π