Ik heb m’n broer vanmorgen vroeg gebeld over het hele gebeuren bij het Sinterklaas spel (zie loeder moeder topic)
Ik heb aangegeven dat ik een rot gevoel heb overgehouden aan deze avond, dat het niet oké is dat ik uitgemaakt wordt voor kutwijf door zijn dochter, en dat zijn zoon zich misdragen geeft met de hapjes. En dat ik het meest teleurgesteld ben in het feit dat hij daarin geen actie heeft ondernomen en zijn kinderen in beide gevallen niet heeft aangesproken.
Zoals verwacht begon hij met ‘jaaa maar R heeft toch haar excuses aangeboden?!’
Ja dat heeft ze gedaan, om daarna te zeggen ‘ik vindt het zo naar als iemand boos op mij is…’
Dat wekt bij mij de vraag op ‘waarom biedt zij haar excuses aan, A omdat ze weet dat ze enorm te ver is gegaan en het haar oprecht spijt dat ze zo iets naars heeft gezegd? Of B zegt ze sorry omdat ze dan zelf niet met een rotgevoel blijft zitten?’ Haar opmerking geeft mij het gevoel dat ze sorry zegt vanwege optie B… dan is die sorry niets waard in mijn optiek.
Hij dacht écht wel dat ze oprecht spijt had van haar woorden tegen mij. Nou… ik ken haar langer dan vandaag, ik denk dat het haar om optie B ging…..
Heb ook nog gezegd dat als T zo iets tegen een oom of tante zou zeggen, ze onmiddellijk een draai om haar oren te pakken had gehad, maakt niet uit hoe oud ze is.
Ik heb hem ook uitgelegd wat er vooraf ging aan het hapjes verhaal… het eerste aanspreken van mij had hij niet meegekregen en het antwoord ‘dat is niet mijn probleem’ van zijn zoon ook niet.
Hij snapte nu beter wat er gebeurd was en vond dat mijn neefje zich niet oké gedragen heeft. Hij had er verder geen ding van gemaakt om geen gedoe te veroorzaken… en zo komen ze overal mee weg..
Om de boel te ‘goed te praten’ zei hij nog ‘maar we moeten niet vergeten dat het pubers zijn en ze nog veel moeten leren… en opvoeden doe je samen toch??’ 🤯 ik heb de memo dat ik een taak heb in het opvoeden van zijn kinderen compleet gemist…. Dat zal vast aan mij liggen…
Ik heb gezegd dat ik niet uitkijk naar de kerst, dat ik er nu ook geen toestand van heb willen maken maar dat ik dat volgende keer wél ga doen omdat ik dit niet accepteer, en dat ik een volgende keer bijval van hem en/of zijn vrouw verwacht.
Ik heb vanmiddag mijn ouders hier over gebeld, uitleg gegeven over hoe ik erin sta en dat ik er niet meer overheen ga stappen om de lieve vrede te bewaren. Ze geven mij groot gelijk.
