Ik krijg helemaal de kriebels van jullie spelletjes liefde 😂
Ik vind kleine, snelle spelletjes op zich wel leuk, maar bij grote, strategische spellen haak ik direct af. Ik vind het zo vreselijk om een tactiek en strategie te bedenken. Je wil graag de beste zijn, maar tegelijkertijd heb ik wel een dosis faalangst. Dus dan doe ik ontzettend mijn best om iets goeds te verzinnen, en dan werkt het niet! Vervolgens gaan mensen óók nog bewust pesten en word je helemaal ingemaakt.
Voor mij levert dit zo veel stress op dat een groot spel eerder als een examen voelt dan een leuke ontspannen activiteit 😂
Maar vriend houdt wel ontzettend van spelletjes, dus dat was even zoeken. Inmiddels spelen we spelletjes die geen moeilijke strategie nodig hebben. Tien keer achter elkaar verliezen met Uno vind ik bijvoorbeeld echt geen probleem.
En Carcassonne spelen we veel, waarbij we de onuitgesproken regel hebben dat we elkaar niet pesten en niets van elkaar afpakken.
Dat is dus elke keer weer gedoe als we het met vrienden spelen die er hun levenswerk van maken om anderen zo veel mogelijk dwars te zitten 🙃
