Zonnebloem Bloem
Meiden wat lief!!! Ik zit hier helemaal vol te schieten…🙈
We doen ons best om het zo goed mogelijk met/voor haar te doen.
Voor wij haar kregen hebben we het gehad over ‘wat willen wij onze kinderen meegeven, wat wensen wij voor hun’
We kwamen tot de conclusie dat wij voor haar en voor de mensen om haar heen, willen dat ze een gelukkig, weldenkend en fijn mens wordt, waarbij ze aan anderen denkt maar zichzelf niet uit het oog verliest, ze zichzelf leert kennen, wat haar mogelijkheden en grenzen zijn.
Met dit in ons achterhoofd en ons gevoel nemen we elke stap en hobbel met haar.
We praten veel met haar. Er is altijd ruimte voor emoties, fouten maken, boos zijn, lelijke dingen roepen, mag allemaal, maar daar praten we daarna wel over. Dat laatste vond ze vooral vroeger heeeel stom. 😂
Nu als puber geen boosheid of strijd meer maar goede gesprekken waarbij we niet zeggen je moet dit of je moet dat of je mag dit niet (tot op zekere hoogte) maar ‘je bent dit van plan, heb je hier aan gedacht, en heb je daar aan gedacht, wat ga je doen als….’ Met als gevolg dat ze nu zelf al met een doordacht plan komt als ze iets wil.
Dit geeft ons vertrouwen om haar los te laten.
Al blijft het een ding dat ik de buitenwereld niet vertrouw…. 🙈
T en ik lijken heel erg op elkaar, ik kan haar dan ook aardig goed lezen. En ik moet ook zeggen dat ze echt wel een makkelijk kind is, altijd wel geweest.
Geen waaghals, altijd al de kat uit de boom kijken en nadenken over of iets wel of niet slim is om te doen. Erg van de regels.
Ook al heel vroeg kunnen invoelen hoe iets voor een ander is.
Ooit heeft iemand ( een beetje zweverig misschien) gezegd ‘jullie hebben lang op een kind moeten wachten maar zij heeft gewacht met bij jullie komen tot jullie klaar voor haar waren. Zij heeft jullie uitgekozen omdat zij precies bij jullie past.
Ik vond dat zo mooi, en zo voelt het eigenlijk ook al vanaf dat ik zwanger was van haar. ♥️
We houden zo ongelooflijk intens van dit prachtige kind, en zijn zo bevoorrecht dat wij haar ouders mogen zijn. Dat de angst om haar op een of andere manier kwijt te raken ook heel groot kan zijn…. Dan is het wel eens lastig om dat gevoel opzij te zetten en haar los te laten en te laten groeien op haar manier.
