Nescio ik snap het wel hoor π
Ik heb een beetje het idee dat het hele gedoe nogal opgeblazen is hier.. π¬
Ze hoeft me helemaal niet te appen als ze op school aan komt, dat doet ze uit zichzelf. Net als dat ze appte om haar zusje een fijne dag te wensen of te klagen over vriendin X die weer eens dom aan het doen was.
De enige keer dat ik haar gevraagd had om te appen was toen ze 10km grotendeels door de bossen heen moest naar een stad die ze niet kende. Dat liep niet helemaal lekker, hebben het uitgepraat, niks aan de hand verder π€·ββοΈ
Dat ik het eng vond, en het loslaten even lastig vind is niet iets waar ik haar mee ga belasten. Dat zal met een paar weken gewenning wel goed komen.
Ik vind het alleen niet echt te vergelijken als ouder van een kind loslaten vergeleken met toen ik 20 jaar geleden puber was. Niet alleen zijn tijden verandert, maar ook het rooskleurige/naieve beeld waar ik van wordt beschuldigd te hebben gaat 2 kanten op. Toen ik puber was dacht ik ook onoverwinnelijk te zijn. Stapte zonder problemen bij wildvreemden in de auto, ging 's nachts naar de bossen terwijl mijn ouders dachten dat ik veilig op een logeerbed bij een vriendinnetje was.. als puber denk je niet na over hoe zo'n nieuwe fase voor je ouders voelt, omdat je gewoon egoΓ―stisch hoort te zijn.
Er zal ongetwijfeld bij ons in de wijk ook meer dan genoeg shit geweest zijn waar ik niet van op de hoogte was, maar ik was zorgeloos, puber en zag geen gevaar.
En niet vervelend bedoeld hoor en voor niemand persoonlijk, maar ik heb een beetje het gevoel hier als overbezorgde moeder neergezet te worden door ouders die geen kinderen hebben in de middelbare school leeftijd en alleen kijken vanuit het perspectief van hun eigen puberteit, en dat vind ik niet te vergelijken. Het is niet alleen voor haar een nieuwe fase, maar voor mij als moeder ook. Ik moet daar ook even een weg in zien te vinden en ik wil dat hier van me afschrijven, maar ik heb het gevoel me alleen maar te moeten verdedigen tegenover ervaringen van 20 jaar geleden. Het is wel mijn kind, geen hypothetische situatie uit het verleden.