Honkeytonk ik snap het, want ik vind het ook heel lastig om objectief te zijn. Ik heb zelf ooit een keer iemand aangeklaagd (ik wil verder niet op de details ingaan), maar tijdens het onderzoek is de persoon in kwestie overleden aan alvleesklierkanker. Het eerste wat ik heb gedaan is taart kopen om het te vieren. Ik ben absoluut niet heiliger dan de paus en taart heeft mij nog nooit zo lekker gesmaakt.
En toch wil ik het begrijpen. Toch wil ik snappen wat er gebeurt in de hoofden van deze mensen. Toch hoop ik dat we met voortschrijdende inzichten steeds beter behandelmogelijkheden gaan ontwikkelen. Niet alleen vanwege recidive risico maar ook degenen die het risico lopen pleger te worden preventief te kunnen behandelen. Ik hoop dat er er een maatschappelijke discussie op gang komt over hoe we mensen straffen, want in de detentie centra zitten niet enkel psychopaten.
Zelfs (en noem mij gerust gestoord) kan ik nog ergens empathie opbrengen voor de dader waar ik zelf aangifte tegen heb gedaan en hem ook als slachtoffer zien van zijn eigen voorgeschiedenis. Ook hem had ik behandeling gegund als hij was veroordeeld.
