Gisteren avond had ik wat menstruatie krampen. Verder niets geks. Gisteren nacht met plassen een beetje helder rood bloed met afvegen na het plassen. Verder gaan slapen, vanmorgen wakker geworden, had niets door, nog een uur met dochter in bed tv gekeken en stap eruit en was giga veel bloed, slijm en brokken verloren. Ziekenhuis gebeld, was geen dienstdoende gyn aanwezig ik werd terug gebeld zodrs die binnen was. Uitendelijk langsgekomen en inwendige echo gehad maar vruchtzakje was leeg/weg. Omdat ik zou licht in mijn hoofd was en sterretjes zag werd er bloed afgenomen en moest ik even blijven. mocht uiteindelijk naar huis met ijzertabletjes en moet het bloeden goed in de gaten houden. Word het erger (het was ecjt een open kraa, dat nam thuis af en is het nu weer) moest ik bellen em terug komen. Ik wil niet het hele huis op zijn kop zetten midden in de nacht dus blijf wakker en kijk het nog even aan.
Ik.had verwacht kapot te zijn van verdriet maar dat ben ik niet. Tuurlijk heb ik verdriet maar wel dragelijk. Vamaf de test had ik al twijfels of ik het lichamelijk wel aan zou kunnen en of dat eerlijk was tegenover de kinderen (omdat ik dan nog meet beperkt zou worden). Nu heeft de natuur de keuze voor me gemaakt en hoewel ik graag alles in eigen hand heb ben ik blij dat deze beslissing niet door mij is gemaakt! Hopelijk stopt het bloeden snel, ben ik snel van de hormonen af en kan ik ook met duidelijkheid zeggen of het de hormonen waren die het herstel van mijn nek tegen hielden of dat de artsen toch iets niet goed gedaan hebben maar dan kan ik tenminste weer actie ondernemen. Al met al het niet meer onzeker zijn lucht me op ondanks het verdriet.
