Even klagen nog over mijn moeder, grrr.
Mijn moeder appt me "foute boel" na een medisch onderzoek, dat kan ik haar geval ook betekenen dat er een deuk in de auto zit of dat de parkeerkosten te hoog waren. Ik wil bellen, zij eerst slapen. Dus het duurt nog een dag, vervolgens krijg ik een beschuldigend appje waarom ik nog geen contact heb opgenomen. Ik app terug met uitleg (waarom verdedig ik mezelf in godsnaam) en vraag of ze tijd heeft om te bellen en vervolgens hoor ik weer niets van haar en na ruim een dag zeg ik hier wat van en gooi de boel op block, klaar met haar eeuwige gezeik (denk ik, typ ik niet). Anyway, uiteindelijk spreken we elkaar over de telefoon. Zij boos, ik boos maar we praten het min of meer uit met "jij wachtte op mijn reactie en ik op die van jou" (ik denk prima als dit het oplost) dus ik stem ermee in. Direct daarna zegt ze "maar het interesseert je dus geen ruk dat er iets ernstigs mis met me is".
Het is misschien heel erg van me, maar ik ben zo boos geworden hierover. Dit soort dingen doet ze steeds. Ik geloof dat ik na 2 zinnen heb gezegd dat ik ging ophangen en dat ook gedaan heb na haar reactie.
Niet zo netjes van me dat ik haar daarna even op de app van block heb afgehaald puur om haar mede te delen dat ze zondag niet hoeft te komen (voor m'n peuter) en haar daarna weer op block heb gegooid. Ik heb haar nu ook in mijn contacts geblockt en kan me dus niet meer bellen of sms'en ook.
En nu heb ik ook nog ruzie met mijn man omdat ik vind dat mijn peuter ook niet meer met haar om hoeft te gaan. Ik wil gewoon geen gestoorde onstabiele mensen rondom hem, die hem een verdraaid beeld van de wereld geven!
(Even voor de goede orde mensen die geen gevaar voor hem vormen maar wel met zichzelf in de knoop zitten vind ik prima)