• [verwijderd]

[verwijderd] je kunt altijd hulp vragen via het LBIO, geloof ik! Wat een eikel zeg, alsof kids grootbrengen al niet duur genoeg is.

    • [verwijderd]

    [verwijderd] klopt, maar dan moet het een maand te laat zijn, en zover is het nog niet. Maar ik word op mijn uitkering gekort, dus ik kan die maand niet zomaar even overbruggen 😒

      • [verwijderd]

      • Bijgewerkt

      [verwijderd]
      Ohh dat is klote!

      Ik heb zojuist enorm lang in de keuken gestaan om heerlijke roti te maken. Vanmiddag speciaal naar de andere kant van de stad geweest om roti platen te halen.
      Gaat vriend het eten met mayonaise! Om het nog erger te maken.. Hij pakt een halve rotiplaat, smeert hem vol met mayo zoals je een boterham met boter besmeert en eet hem zo op! 🤐🤢
      Kon dr gewoon niet naar kijken.
      Ik erger me echt mateloos aan dat mayonaise gedrag, zelfs bij bami gaat het er doorheen.

        [verwijderd] zooo herkenbaar! Mijn man gooide eerst overal maggi of cajun kruiden doorheen (zonder überhaupt te proeven) EN overal mayo bij. Gelukkig heeft hij in 11 jaar tijd veel over eten geleerd en dat het zonde (en niet zo gezond) om dat allemaal toe te voegen. De maggi en cajun gebruikt hij niet meer en het mayo gedrag is terug gegaan in normale proporties haha.

        Cactusje dat zou best eens kunnen. Hoop dat je straks een beter nacht hebt.

          • [verwijderd]

          Kom ik weer met een verhaal over mijn zoon hoor .. maar ik ben er gewoon veel mee bezig, sorry 😟😬
          Scroll maar door als je het niet interessant vindt 🙂

          Gisteren waren we met een groep vrienden picknicken. Er waren 3 andere kindjes rond dezelfde leeftijd als Robbie. Er was zoveel interactie tussen hun 3 en tussen hun en de volwassenen. Stoeien, ruziën, praten, kijken, kopieren. Heerlijk om naar de kijken.
          Op een gegeven moment gingen er een paar volwassenen een bal overgooien en zag je de 3 peutertjes in het midden heen en weer rennen; lachen, plezier hebben. En dan 5 meter daarnaast zag je Robbie.. In zijn eentje.. Beetje scharrelen, steentjes zoeken.
          Op dat moment brak mijn moederhart gewoon een beetje. Hij is echt anders, en die realiteit is soms echt moeilijk.. vind ik.

          Aan het einde van zo'n middag krijg ik ook altijd opmerkingen over hem. En niet perse negatief hoor, vaak juist postief. "Wat is hij rustig joh, heerlijk!" "Je heb er geen kind aan!" "Echt in zijn eigen wereldje he?"
          En dat klopt allemaal .. en ik maak me er zo'n zorgen om. Mja, dat zeg ik niet natuurlijk.

          Ik heb het er echt even moeilijk mee 🙁

            [verwijderd] Wat rot dat je je zo'n zorgen maakt. Kan het me goed voorstellen hoor, maar vergelijken heeft gewoon echt weinig zin. Je doet wat je kan, en vervolgens doet je kind wat het doet. Hoe staat het met de onderzoeken waar je toen mee bezig was?

              • [verwijderd]

              Vulpen klopt hoor, en dat probeer ik niet te doen. Maar soms dan raakt het je opeens. Gisteren was zo'n moment.
              Aanstaande woensdag hebben we zijn 2 jaar controle, en dan zullen we het denk ik wel bespreken.

              • Vulpen hebben hierop gereageerd.

                [verwijderd] ah knuffel! Ik begrijp dat het je raakt hoor, omdat je (zoals ik al zei) het beste voor je kind en het makkelijkste leven wilt.

                  [verwijderd] ik kan mij voorstellen dat het je raakt om te zien dat hij anders is. Ik wil zeggen dat het mij een ontzettend lief en zachtaardig ongetje lijkt, maar daar schiet je verder ook niet mee op. Daarom maar gewoon een dikke knuffel!

                    [verwijderd] ik kan me zo goed voorstellen dat dat moeilijk is. Je wenst voor je kind de makkelijkste weg in dit leven en dat is, zeker op deze wereld, nou eenmaal als je een beetje doorsnee bent. Dikke knuffel voor jou

                      • [verwijderd]

                      Hopsatee dat is het vooral. Het leven is gewoon moeilijker wanneer je mensen (en hun acties) minder goed begrijpt en zij jou minder goed begrijpen. Nu is hij nog klein, men vind het schattig wanneer hij fladderend over straat rent of rustig in een hoekje zit te tekenen. Maar straks op school moet hij meedoen en ik denk dat hij dat moeilijk gaat vinden. Ik probeer niet te ver vooruit te denken, maar ik kan er niets aan doen, het gebeurd soms gewoon.

                      Tantetil , hij is ook heel lief, haha 😊

                      • [verwijderd]

                      [verwijderd] Ik kan me heel goed voorstellen dat je daar verdrietig van wordt. Bij mijn dochter zien we ook wel dingen waarin ze anders is. Ze wordt momenteel onderzocht en ik ben zo bang dat daar toch uit komt dat ze in het ass zit. Van die gedachte word ik heel verdrietig en onrustig, terwijl ik eigenlijk denk dat dat het niet eens is. Ik kan me jouw gevoel dus heel goed voorstellen.

                      Aan de andere kant moet je op zo'n moment misschien maar bedenken dat hoe wij het beschouwel niet noodzakelijkerwijs ook zijn gevoel weergeeft. Misschien was hij wel heerlijk ontspannen in zijn eigen wereldje, tijdens het zoeken van steentjes. Misschien vindt hij zelf wel dat hij een top-dag had.

                        [verwijderd] Ja snap ik. Soms vliegen dingen je gewoon even aan, kan me voorstellen dat dit zo'n moment was.

                        • [verwijderd]

                        [verwijderd] dat zei mijn vriend ook ja. 'Waarom zou hij balletje moeten gooien?' En dat klopt ook natuurlijk, maar mij ging het vooral om de realisatie hij echt anders is.
                        We staan nog helemaal aan het begin en ik merk dat ik erg onrustig ben (zoals jij dat goed zegt) voor hem. Ik wil dat het leven makkelijk is voor hem, en ik ben bang dat hij het op sommige vlakken moeilijk gaan krijgen. Dat doet mij wel verdriet. Hij is zo'n goede jongen, hij verdient de wereld en meer.