[verwijderd] ook hier verliefd op ons mannetje, zou hem nu al niet meer weg kunnen denken, maar er is wel een deel van mij dat denkt 'blij dat we dit niet nog een keer gaan doen, dat ons gezin compleet is'. Want de nachten hakken er wel in. Slaaptekort en hormonen hebben er ook al voor gezorgd dat ik jankend op de bank heb gezeten hoor! Schuldgevoel naar dochter heb ik niet, ze is ook dol op haar broertje en ik zorg er bewust voor dat we elke dag even een op een tijd hebben. Even samen dansen, naar bed brengen, kleuren. Daar geniet ze ook van. Maar het is wel even wennen dat er nu twee aandacht vragen, ze moeten om beurten toch even wachten.
Mijn herstel gaat gelukkig heel goed, dat scheelt echt een hoop.
