We moesten gisteren nog even de schoen cadeautjes inpakken en het inpakpapier lag in mijn kast. Dus ik zeg tegen man, onderste of een na onderste la. Hij gaat naar boven en blijft veel te lang weg. Kom ik boven zit hij in een tas die bovenin lag en duidelijk de verkeerde maat is voor pakpapier te kijken. En dat is natuurlijk zijn cadeau. Terwijl als hij 3 seconden naar beneden had gekeken IPV moeilijk achterin een kast te staan graaien, dan had hij het pakpapier direct gezien. Knurft!
